"Arachne" - Tomasz A. M. Trawczyński

Przypadek rządzi światem, kiedyś w pracy zgadałam się o książkach, bo wbrew pozorom nie wszyscy w świecie wiedzą, że czytam i tak się okazało, że przyjaciel kolegi z pracy napisał książkę. Nie słyszałam, nie widziałam ale książka wylądowała na biurku, trochę się bałam bo o ile pisać szczerze w sieci to spoko, ale tak walnąć twarzą w twarz to już inna bajka. Na pewno zmotywowana byłam, żeby przeczytać, chociaż arachnofobia sprawiała, że na książkę patrzyłam wilkiem. Z góry zaznaczam, nie guglowałam pająków i chociaż okładki nie obłożyłam w papier to jednak  było mi niezręcznie. Książka wydana własnym sumptem, co dziwi, bo skoro na rynku wychodzi mnóstwo badziewia dlaczego nie ma miejsca na książkę z dobrą intrygą kryminalną, trochę w stylu Miłoszewskiego, jeśli chodzi o małomiasteczkowość, wyrazistego głównego bohatera i wciągającą akcję.  

Inspektor Tomasz Michalik to niezwykle doświadczony śledczy z krakowskiego wydziału zabójstw, który pod naciskiem tamtejszego Biura Spraw Wewnętrznych zostaje przeniesiony do Komendy Wojewódzkiej w Białymstoku.

O jego osiągnięciach i doświadczeniu w prowadzeniu wyjątkowo trudnych spraw przypominają sobie jego przełożeni, gdy nad Jeziorem Ełckim odnaleziono zmasakrowane ciało młodej dziewczyny. Skromny materiał dowodowy, kruche hipotezy, cienka nić poszlak i pomoc miejscowych, to wszystko na co może liczyć inspektor. Zespół dochodzeniowy działa pod dużą presją, bo na miasto skierowanych jest coraz więcej reporterskich kamer. Tymczasem Ełk i jego mieszkańców oplata swoją siecią wyjątkowo przebiegły i jadowity pająk.

Przenosimy się do Ełku, gdzie ściągnięty zostaje inspektor Tomasz Michalik, obecnie bawiący na ziemiach północnych ale którego policyjna kariera rozwijała się w stolicy Małopolski. Otóż nad jeziorem, znaleziono zmasakrowane zwłoki kobiety. Sprawa zapowiada się na głośną, bo młoda kobieta to córka miejscowej grubej ryby. Zamiast odpowiedzi pojawiają się kolejnej pytania. Każdy trop wydaje się ślepą zagadką, do czasu, gdy na scenę wyraźnie wkracza Arachne, co tym bardziej frapuje Michalika, który sam jest zapalonym terrarystą. Ciężko napisać coś więcej, bez spojlerów, ale mam nadzieję, że uda się Wam zdobyć tę powieść. 

Naprawdę jestem pozytywnie zaskoczona. Po pierwsze naprawdę książka jest w stylu Miłoszewskiego, a że ja tęsknię za Szackim, to miałam taką rekompensatę. Literacki debiut i na naprawdę dobrym poziomie, dobrze nie jest idealnie, ale który debiut jest? Co najważniejsze mamy ciekawie skonstruowanego bohatera, inspektor Michalik jest człowiekiem o którym wiemy czym się interesuje, nie znamy jego przeszłości, mam nadzieję, że dowiemy się czegoś więcej, w kolejnych tomach. Autor porusza bardzo ciekawy temat, może skłania do refleksji nad światem zogniskowanym wokół lajków i popularności w sieci. Ajj okropnie ciężko jest napisać więcej bez spojlerów, ale mam nadzieję, że Was zainteresuję, bo czyta się super. W sumie bym pojechała zobaczyć ten Ełk, Mazury to ciągle dla mnie biała plama.