"Brulion Bebe B." - Małgorzata Musierowicz

Podczas nieobecności mamy Beatą Bitner i jej bratem Konradem nieoczekiwanie zaopiekuje się Aniela Kowalik. Bebe i Kozio (bo tak wszyscy zwracają się do naszych bohaterów) nie od razu potrafią zapałać sympatią do chwilami nadtroskliwej lub znów zbyt opieszałej Anieli, z czasem jednak wspólnie stworzą zgrany zespół powiększony o tak ciekawe osobowości jak Bernard Żeromski czy jego młody przyjaciel Damazy Kordiałek (czyli Dambo). W dodatku Bebe pełna niewiary w siebie, ukryta przed światem pod obronnym pancerzem nadmiernego spokoju i opanowania zaczyna nabierać większej pewności, odwagi i zaufania do innych. A wszystko dzięki miłej znajomości z Damazym...

Nadszedł straszny moment, mianowicie chwila lektury Brulionu Bebe. B, książkę tę czytałam obecnie drugi raz. Za pierwszym razem pożyczałam z biblioteki, teraz kupiłam sobie własny egzemplarz i to był pretekst do powtórki.  Mam nadzieję, że nie narażę się na lincz pisząc, że moim zdaniem ten tom to najsłabsza część Jeżycjady, owszem posiadająca jakieś fajne momenty, ale jako całość zmęczyła mnie i zawiodła.

W tej części poznajemy nowych bohaterów Beatę Bittner i jej nowego kolegę  z klasy – Damazego Kordiałka, zwanego Dambo. Pomiędzy nimi rodzi się uczucie, które powstało – jak to bywa u Musieowicz – od pierwszego wierzenia i naturalnie na wieczność. Postaciami ważnymi dla akcji jest Kłamczucha, Bernard, brat Bebe – Kozio, profesor Dmuchawiec, mgr Piróg i to w sumie szkielet akcji. Co się dzieje w książce? Nic szczególnego, szkolna rzeczywistość, problemy młodzieży i dylematy Anielli. Książka bogata jest również w barokowe inwokacje Bernarda co do którego uczucia mam ambiwalentne, ale akurat podczas tej lektury, nawet go przeczytałam.  „Brulion”, wpasuje się w schemat pisania, czyli kilka tygodni, Jeżyce i wielkie uczucie. Któreż to zakończone happy endem spycha kobiecinę na margines.

Matulu moja, jak mnie wynudziła ta książka. Nie twierdzę, że jest denna, bo ma fajne momenty, np. odpowiedzi Bernarda w Brulione, scena zakupu bluzki białej.  Musierowicz uparcie forsuje swój pomysł na życie, czyli nie ma szczęścia, bez zamęścia  - no way. Oczywiście jedyną słuszną opcją zakochania jest to od pierwszego wejrzenia, w jednej sekundzie.

Nie kupuję tej książki bo nie lubię Anieli, a jednak występuje ona w sporych ilościach, jest egoistyczna, egocentryczna i okrutnie irytująca. No nie lubię i już – zabijcie.

Według mnie ta książka jest nudna, a poziom humoru nie rekompensuje tego. Najprawdopodobniej mój ostatni raz z tą częścią…

||Szósta klepka || || Kłamczucha|| || Kwiat kalafiora||

||Ida sierpniowa|| || Opium w rosole|| || Brulion Bebe B.|| || Noelka|| || Pulpecja || ||Dziecko piątku||

||Nutria i Nerwus|| || Córka Robrojka|| ||Imieniny || ||Tygrys i Róża|| ||Kalamburka|| ||Język Trolli || ||Żaba||
||Czarna polewka|| || Sprężyna|| || McDusia|| ||Wnuczka do orzechów||