"Noworoczne panny" - Magdalena Knedler [ Ścieżki nadziei t. 1]

 

Dawno nie czytałam, żadnej książki Magdaleny Knedler, ale zapowiedź Noworocznych panien bardzo mnie skusił. Po dorwaniu książki zachwyciło mnie wydanie, chociaż nie jestem fanką barwionych brzegów, ale ryciny w środku są urocze i nadają charakteru. Spodobał mi się opis, lubię historyczne powieści i miałam nadzieję, że pochłonie mnie bez reszty i mogę Wam już powiedzieć, że spełniła oczekiwania, nie mogłam się oderwać a moje uczucia względem bohaterów często były sinusoidą.

 

"Rilla ze Złotych Iskier" - Lucy Maud Montgomery [nowe tłumaczenie najlepszej części]

 

Cała seria nowego tłumaczenia Anne z Zielonych Szczytów zdobyła sobie szerokie grono fanów. Jestem ciekawa ile nowych osób sięgnęło po przygody Anne, a ile to czytelnicy sentymentalni, dla których ta seria to synonim młodości. Chociaż Anne to kultowa powieść, mam wrażenie, że większość osób, po przeczytaniu pierwszego tomu, jako lektury w szkole, nie sięgnęło po kolejne tomy, a moim zdaniem to właśnie Rilla ze Złotych Iskier to tom najlepszy. Byłam ciekawa, czy nadal będę płakała(nadal) i czy nadal uznam ten tom za najlepszy(wciąż).

 

"Wieczna" - Lisa Scottoline [trzeci trup z półki w tym roku]

Lutowy trup z półki jaki mi się wylosował to Wieczna, autorki, którą niegdyś się zaczytywałam i właśnie dlatego, dawno temu kupiłam tę powieść. Wystarczyło mi, ze to opowieść o wojnie, przyjaźni i dużych emocjach. Oczywiście książka musiała swoje odczekać, ale przemówił ślepy los i zaczęłam czytać. Ponieważ nie wgłębiałam się w opis to fakt, że akcja rozgrywa się we Włoszech, całkowicie mnie zaskoczył. Niewiele czytałam książek z II wojną światową i Włochami. Na pewno kiedyś Amy Harmon, ale poza tym, naprawdę ten wątek był dla mnie czystą kartą.

 

"Prawdziwie, do szaleństwa. Dzienniki" - Alan Rickman

Prawdopodobnie pierwszym filmem z Alanem Rickmanem jaki widziałam był Harry Potter i jako, że zawsze miałam skłonność do mrocznych mężczyzn, od razu przepadłam, byłam fanką do szpiku kości, oglądałam każdy kolejny film, koniecznie z napisami, bo dubingowanie Rickmana to zbrodnia. Jednak największe wrażenie zrobił na mnie w Rozważnej i romantycznej a ten film w TVP widziałam w okolicach 2005 roku i to zmieniło wszystko. Tak zaczęłam się zaczytywać Jane Austen, wsiąkłam w klimat brytyjskich powieści i seriali oraz filmów. Z każdym kolejnym filmem zakochiwałam się w Rickmanie, aż w końcu uparłam się oglądnąć każdy film z Alanem, który udało mi się zdobyć. I było warto. Gdy Alan Rickman zmarł poczułam smutek, gdy dowiedziałam się, że wychodzą Jego dzienniki to od razu nabyłam, ale rok temu, choroba Taty przerwała moją lekturę. W tym roku do powrotu zmusiło mnie stosikowe losowanie.  Dzienniki są dobre na czas żałoby. Zwłaszcza takie dzienniki.

 

"Władca lenistwa" - Ana Huang [ Władcy grzechu t. 4]

 

Kiedy zobaczyłam, że wychodzi nowa książka Any Huang, od razu ją zamówiłam, ponieważ zachwycił mnie Władca  Gniewu oraz Władca chciwości, tom drugi już mnie nieco rozczarował, ale to jak Huang pisze, jak angażuje czytelnika bardzo mi było potrzebne. Oczywiście była to książka, którą mogłam pochłonąć, chociaż nie jest to tak świetna powieść jak tom pierwszy i trzeci. Podobno ma być tom piąty i pewnie też przeczytam.

 

 

"Miłość za milion dolarów" - Katy Evans

Sięgnęłam po Miłość za milion dolarów z bardzo prozaicznego powodu. Dowiedziałam się, że Małżeństwoza milion dolarów to drugi tom serii. Ten drugi tom, bardzo mi się podobał i pochłonęłam go jednym tchem. Chwilę z sobą walczyłam, ale w końcu uległam i sięgnęłam po tę książkę, gdy nie mogłam skupić się na czymś co wymaga myślenia. Obawiałam się, czy na pewno ten pierwszy tom będzie naprawdę tak dobry, ale jak zaczęłam czytać prędko się zorientowałam się, że moje obawy są bezpodstawne.

 

"Siła kobiet" - Barbara Wysoczańska

Nie lubię zbiorów opowiadań różnych autorów i nawet, gdy tematyka mnie pociąga to najczęściej odpuszczam. Długo byłam przekonana, że Siła kobiet to właśnie zbiór, nie wiem co sobie ubzdurałam, gdy zorientowałam się, że jest inaczej to od razu musiałam zamówić bo niestety w księgarni nie było. Zaczęłam czytać tego samego dni i co tu dużo mówić, pochłonęłam ją w jedno popołudnie. Jeśli miałabym wybrać absolutnie najlepszą książkę autorki, to w moim odczuciu byłaby to właśnie Siła kobiet, chociaż książka nie jest wojenna i mniej jest wątków politycznych, chociaż te społeczne, które sygnalizuje autorka są uniwersalne i warte rozważenia.

 

"Cena wolności" - Barbara Wysoczańska

 

Zielona okładka Ceny wolności mnie hipnotyzowała. Opis też był intrygujący, bo oto akcja powieści ma być w innych czasach, niż czasy około okupacyjne. A przecież początek XX wieku, walka o prawa kobiet, prawa obywatelskie, a wszystko w realiach zaborów, gdy Cytadela jest synonimem piekła i drogi bez powrotu. Barbara Wysoczańska, kolejny raz snuje opowieść o nietuzinkowych kobietach w trudnych czasach. Bardzo wciąga i angażuje emocjonalnie.

 

"Obiecaj, że wrócisz" - Barbara Wysoczańska

Reklamy Obiecaj, że wrócisz, przewijały mi się od jakiegoś czasu, ale wtedy miałam jakiś sceptycyzm w sobie. Opis sugerował jednoznacznie wątek Katynia i obawiałam się, że to nie będzie książka, która jakoś mnie wciągnie. Nie uważam jej za najlepszą w dorobku, ale moje uprzedzenia były nieuzasadnione. Na pewno czyta się szybko i co ciekawe, nawet czytając kilka książek autorki jednym cięgiem, nie czułam się znudzona, czy rozczarowana. A często mam tak, że jak czytam już drugą książkę pod rząd to mam takie ale to już było, albo myli mi się tytuł, bo mam wrażenie, że autorka używa takiego samego schematu. Gwoli ścisłości, pewne schematy są, dlatego zalecam przynajmniej dwie książki przerwy, ale jednak każda książka ma swój niepowtarzalny charakter. Ta również.

 

"Klucz do Ewangelii św. Jana" - kard. Grzegorz Ryś

 

Jakiś czas znany biskup Ryś został kardynałem i okazuje się, że polski kościół się podzielił, na fanów i zaciekłych krytyków. Jeśli chodzi o mnie jestem zdecydowane wielbicielką. Chociaż darzę wielką estymą Mszę Trydencką, to jednak wielu księży zaangażowanych w to środowisko, nie wspomnę o wiernych to fanatycy i oszołomy, dlatego lubię czytać kogoś rozsądnego, który nie fiksuje się na formie a na treści. Zaczęłam czytać ten tom jakiś czas temu, ale nie wychodziła mi lektura z doskoku, dopiero ostatnie przeżycia sprawiły, że była mi ta książka kołem ratunkowym.