"Szept z północy" - Miriam Georg [ drugi tom Sagi północnej]

 Pierwszy tom Sagi północnej bardzo mnie wciągnął i siłą woli powstrzymałam się, żeby od razu nie zabrać się za tom drugi. Nie wiem jak wytrzymam do premiery kolejnych tomów, bo od razu powiem, że koniec jest emocjonujący i jest we mnie wielka ciekawość tego co się wydarzy dalej. Znowu mamy robotniczy Hamburg, ale otworzyło się wiele wątków i już w tym tomie dzieje się dużo.

 

"Zbieracze borówek" - Amanda Peters

 Nie pamiętam dokładnie co mnie skłoniło do zakupu Zbieraczy borówek, wydaje mi się że mignęła mi kilka razy w internecie, a finalnie przekonała mnie jakaś rolka w social mediach. Kupiłam ją więc pod wpływem chwili, ale chciałam odczekać aż nieco osłabną moje oczekiwania i pamięć o tym, jak ta książka była polecana i chwalona. Na pewno podoba mi się okładka, super nawiązuje do tytułu, a jednak nie jest kiczowata. Akurat mamy sezon na borówki, więc wydawało mi się, że będzie to idealna książka.

 

"I love you, I hate you" - Elizabeth Davis

 

Byłam sceptycznie nastawiona do Legimi, już rok temu prawie kupiłam i czytnik i abonament, ale wybuchła ta niesławna afera i się wstrzymałam. Jednak w tym roku zobaczyłam, że kupuję za dużo powieści takich czytadeł, na raz i że szkoda trochę pieniędzy i bardzo szkoda miejsca. No i muszę powiedzieć, że to był trafny wybór, bo gdy kończyłam jedną książkę wyguglowałam sobie książki z gatunku od wrogów do kochanków i trafiłam na ten tytuł. Jedno kliknięcie i proszę: miałam na czytniku I love, I hate you. Książkę łyknęłam w popołudnie, jest lekka, zabawna, ale pewnie do niej nie wrócę, chociaż chciałabym ją Wam polecić bardzo.

 

"Wybór" - Karolina Wójciak [ trzeci tom]

 

Trzeci tom serii Garnet i porwał mnie chyba najbardziej. Czytanie poszło mi zdecydowanie najszybciej. W tle leciała Doktor Quinn a ja znowu przemierzałam tereny złotonośne. Jeśli mogę coś doradzić to proponuję zabrać się za lekturę tych książek na weekendzie, gdy będziecie mieć gwarancję, że nic Was nie oderwie.

 

"To co zostaje w nas na zawsze" - Lucy Score [ pierwszy tom i na pewno nie jest to ostatnie spotkanie]

 

Szukałam ja lekkiej lektury na długi weekend. Z jednego ze stosów patrzyła na mnie długo książka To co zostaje w nas na zawsze, mam całą serię i uznałam, że pora się zabrać. Chociaż mnie nastraszono, że to dosyć przegadana powieść i nawet długo podczas czytania obawiałam się, że na taką fabułę te sześćset stron to trochę dużo. Nie da się odmówić, że w powieści dzieje się wiele i porusza ona sporo spraw, niektóre bardzo sztampowe, inne nader przewidywalne, ale wszystko w bardzo komedio-romantycznym stylu.  

 

"Rytuał" - Wojciech Chmielarz [Jakub Mortka powrócił]

 Kiedy myślę jak dużo czasu i zmian minęło od kiedy zabierałam się za kompletowanie serii o JakubieMortce, jak zarażałam tą serią Mamę, jak razem omawiałyśmy kolejne perypetie, to upływający czas wywołuje u mnie tylko melancholię. O nowym tomie o Mortce dowiedziałam się całkiem niedawno, oczywiście od razu wpisałam datę premiery do kalendarza i napaliłam się jak szczerbaty na suchary. Ach! Gdyby wczorajszy finał Rolanda Garrosa nie trwał ponad pięć godzin, pewnie już wczoraj bym skończyła czytać, ale kto widział wczorajsze widowisko, ten wie że nie sposób było oderwać wzroku, a tak jak Mortka jest specjalistą od ładowania się w tarapaty, tak Carlos Alcaraz jest mistrzem od epickich widowisk. Zaraz… Wojciech Chmielarz też tworzy epickie historie.

 

"Czas złych snów" - Magdalena Wala [Między jeziorami - tom 2]

 

Nastał czerwiec a wraz z początkiem miesiąca padło na losowanie kolejnego trupa z półki. Tym razem padło na drugi tom serii Między jeziorami a konkretnie na Czas złych snów, pierwszy tom czytałam tak dawno temu, że tylko z grubsza pamiętałam, że to książka która rozgrywa się w Prusach, pamiętałam dziewczynę, która nie dała się porwać nazistowskiej ideologii, ale ma teściów fanatyków nazizmu, jej mąż walczy na froncie a do domu przybywają robotnicy przymusowi. O tragedii tych ziem mówi się nieco więcej ostatnio, ale dzięki tej książce poznamy to od środka.

 

"Północne siostry" - Magdalena Knedler [ Ścieżki nadziei t.2]

 Noworoczne panny to książka, która już zawsze będzie się kojarzyła mi z najgorszym okresem w moim życiu, ale to jednocześnie jedna z książek, która pozwalała mi uciekać od tych myśli w świat literatury. Jako, że ten zły okres trwa nadal, to nadal uciekam w świat książek i dlatego tak ucieszyła mnie premiera Północnych sióstr, pierwszy tom zakończył się ciekawie i dawał wielki apetyt na kontynuację.

 

"Mocna więź" - Magdalena Majcher [ o słynnym zaginięciu i procesie poszlakowym]

 

Co robiłam w lipcu 2012? Pracowałam na policji, szykowałam się do rozmowy kwalifikacyjnej na studia doktoranckie, myślałam o zbliżającym się wyjeździe na ślub. W tym czasie zaginęła Anna Garska, do dziś jej nie odnaleziono, sąd uznał ją za zmarłą w 2020 roku. Od tamtej pory matka Ani nie ustaje w poszukiwaniach, najpierw córki, a później miejsca gdzie będzie mogła zapalić znicz swojemu dziecku. Matka, która łzami wzruszenia witało ciałko swojego maleńkiego dziecka w grudniowy mroźny dzień, chciałaby zapłakać nad ciałem swojego dziecka, skoro los był tak okrutny, że ją odebrał. No właśnie… los? Co się stało z Anną Garską? Wystarczy, że wpiszecie to nazwisko w wyszukiwarkę będziecie wiedzieć, kto został skazany w tym wyjątkowym poszlakowym procesie.

 

"Teoria Wielkiego Podrywu. Za kulisami serialu, który pokochały miliony" - Jessica Radloff

Pamiętam jak trafiłam na serial Teoria Wielkiego Podrywu, jak każdy szanujący się doktorant szukałam pretekstu by nie pisać. I tak trafiłam na ten serial i co rzadko się zdarza, wsiąkłam od razu. Pamiętam jak zmuszałam przyjaciół do oglądania moim zdaniem najlepszych odcinków. I pamiętam jak przyjaciółka po oglądnięciu kilku odcinków rzuciła, że rozumie dlaczego tak uwielbiam ten serial. Bo niby jestem jak Sheldon. Minęło ponad dziesięć lat, a ja uwielbiam ten serial i uwielbiam wracać do tego serialu, tak jak do Przyjaciół. Kupiłam książkę o serialu, jak tylko wyszła, zaczęłam czytać, ale coś mi przerwało. Ale w końcu wróciłam i chociaż nie jest to najszybsza w czytaniu książka i jest tylko dla fanatyków serialu, to była to przednia lektura.

 

"Kłamstwa od serca" - Emily Giffin [ czy czasami kłamstwo jest lepsze od prawdy?]

 Powieść Giffin kupiłam od razu po premierze, bo bardzo lubię jej powieści, ale jakoś tak się złożyło, że czekała coś koło czterech lat, aż trafiła do trupiego słoiczka. Ta powieść dotyka dosyć mocno tematyki 11 września 2001, dnia który wstrząsnął światem, chyba każdy będzie już zawsze pamiętał co wtedy robił. O pierwszym samolocie dowiedziałam się u siostry, miała wówczas kilkuletnie dziecko i spędzałam tam po szkole dużo czasu, nie rozumiałam co się dzieje, wróciłam do domu, a Tata wrócił z grzybobrania dosłownie z wiadrami grzybów. Chyba zawsze będę kojarzyła obieranie maślaków z siedzeniem na podłodze i oglądaniem tego co się dzieje w Nowym Jorku. Pamiętam, że kazałam jechać Tacie na stację benzynową, nakupić benzyny, bo pewnie wybuchnie wojna i ta pójdzie w górę. I teraz te wszystkie wydarzenia wracają.

 

"Fighting hard for me" - Bianca Iosivoni [trzeci tom, czy trzyma poziom?]

 Jak zabrałam się tak szybko za kolejną książkę z trylogii Bianci Iosivoni? Bardzo prosto, okazało się, że w pracy skończyłam kolejną książkę a w torebce miałam książkę, którą oddała mi koleżanka i to właśnie była Fighting hard for me miałam ją czytać za jakiś czas, ale to była siła wyższa. Okazało się, że to był doskonały wybór, bo wciągnęła mnie bardzo. Polecam całą trylogię. Nie umiałabym wybrać najlepszej.

 

"Not in love" - Ali Hazelwood [autorka uzależnia]

 O premierze nowej książki Ali Hazelwood dowiedziałam się przypadkiem, ale jestem fanką i nałogowo czytam wszystko(nie mam tylko zbioru opowiadań, bo nie przepadam za krótkimi formami), zamówiłam i obiecałam sobie, że w pierwszej wolnej chwili przeczytam. Sprawdziłam recenzje, i Not in love nie była jakoś wychwalana, co nieco mnie zmartwiło, ale uznałam, że skoro już mam to mogę sama sprawdzić. Zaczęłam czytać popołudniem, no i poszłam spać koło drugiej w nocy, bo musiałam skończyć. Poniedziałkowe niewyspanie sponsorowało wydawnictwo Muza.

 

"Magiczna chwila" - Kristin Hannah [kwietniowy trup z półki]

 

Co roku do słoika z losowaniem trupów trafia książka Kristin Hannah, spowodowane jest to tym, że uwielbiam jej książki i kupuję każdą, ale każda musi swoje odczekać. Magiczna chwila uwiodła mnie swoją okładka, ale tradycyjnie coś odwróciło moja uwagę. Na szczęście przyszła jej kolej i nieustannie hipnotyzowała mnie swoim wyglądem, nawet żałowałam, że nie poczekałam i nie kupiłam tej z barwionymi brzegami. Jednak treść jest najważniejsza, chociaż gdy zaczęłam czytać, miałam wątpliwość, czy na pewno mnie wciągnie.

 

"Codzienność i groza. Trzecia Rzesza w 1943 roku" - Oliver Hilmes [ nietypowo o historii]

 

Jedną z najbardziej wyczekiwanych premier wiosny była książka Codzienność i groza. Trzecia Rzesza w 1943. Okładka, która wyglądała jak propagandowy plakat i tematyka, bardzo mnie przyciągały. Chociaż w sumie, jak zwykle, nie wczytywałam się w opis i nie widziałam, czy to powieść, czy też naukowy traktat. Zawsze mnie intrygowała Trzecia Rzesza od strony zwykłego obywatela. Zwykle książki o takiej tematyce dotyczą, albo opozycjonistów, albo już końca wojny, gdy wszystko jest wiadome, Niemcy dowiadują się o skali okropieństw, a sami drżą o własne życie. Ta książka miała być czymś zupełnie nowym.

 

"Daydream" - Hannah Grace [ trzeci tom serii new adult]

 

Doskonale pamiętam kiedy czytałam Icebreakera, był sierpień 2023 roku, miałam wolne, wiozłam Mamę do endokrynologa, bo Tata miał swojego lekarza. Właśnie skończyłam czytać Oppenheimera, wróciłam z kina i byłam totalnie niewyspana. Był straszny upał, a Guderian nie miał klimy, bo byłam za skąpa, żeby ją naprawić(i dobrze, bo w mniej niż rok sprzedałam ten cud sztuki motoryzacyjnej). Spacerowałam po Parku Zimnej Wody i czytałam na ławce, a zdążyłam dużo przeczytać, bo co jak co, ale u endokrynologa były tłumy. Pamiętam, że ta książka mnie nie porwała, nie była zła, ale nie wspominam jej, jako najlepszy romans sportowy. Dlatego nie interesowałam się drugim tomem(już kupiłam – nadrobiłam). Nie skojarzyłam, że Daydream, to tom trzeci, ale to wydanie urzekło mnie okładką i szatą graficzną. Zaczęłam czytać i w noc zmiany czasu czytałam do pierwszej.

 

"Lato, gdy mama miała zielone oczy" - Tatiana Țîbuleac [marcowy trup z półki nr 2]

 

Drugi trup z marca jaki mi się wylosował to cieniuchna książka: Lato, gdy mama miała zielone oczy pamiętam że ta książka robiła furorę, ale zdziwiło mnie, że ta książka jest taka niepozorna. Nie ma nawet 200 stron. O co chodzi? Trochę się bałam tych wszystkich zachwytów, bo naprawdę swego czasu ta książka była wszędzie wynoszona niemalże na ołtarze. Dlatego trafiła na stos wstydu i tam cicho sobie leżała, bo bynajmniej nie rzucała się w oczy swoimi gabarytami. Aż zbierając swoje trupy na kolejny rok udało mi się ją wpisać.

 

"Feeling close to you" - Bianca Iosivoni [warto ulec]

 Jakiś czas temu czytałam pierwsze książkę Bianci  Iosivoni i podobała mi się. Od tamtego czasu kusiły mnie kolejne tomy, ale ciągle się wahałam. Szukałam jakiegoś impulsu, a gdy w końcu przyszedł to uznałam, że lektura tej książki będzie dobrym przerywnikiem w czytaniu kryminałów. Zaczęłam czytać i totalnie przepadłam, zarwałam nockę, byłam niewyspana, ale było warto. Muszę się bliżej przyglądnąć innym książkom autorki, bo to niedopuszczalne, że mam tylko jedną jeszcze w domu.

 

"Czerń" - Małgorzata Oliwia Sobczak [ Kolory zła - tom 2]

 

Sukces na jaki liczyłam w 2025 roku, to wygrana w wyborach prezydenckich, ale na razie się nie zanosi, za to ja zgadłam kto zabił w Czerni, co napawa mnie dumą, zwłaszcza że dokonałam tego na dosyć wczesnym etapie, ślad na który wpadłam okazał się trafny, a następnie nie dałam się zmylić autorce. Miałam zrobić sobie teraz przynajmniej książkę przerwy nim zabiorę się za Biel, ale w Wielkim Poście mierzę się i walczę z tyloma pokusami, z tą już nie dam rady.

 

"Miasto mgieł" - Michał Śmielak [wampiry w Sandomierzu i co na to Ojciec Mateusz]

 

Jest uzasadnionym stwierdzenie, że miejsca najbliżej znamy najsłabiej, nie doceniamy ich piękna, zawsze odkładamy jakieś zwiedzanie, bo przecież lepiej pojechać gdzieś dalej. Cudze chwalicie, swego nie znacie. Do Sanodmierza mam dwadzieścia kilometrów, a pierwszy raz byłam tam mając dziesięć lat – pewnie w okolicy wielkiej powodzi, później były szkolne wycieczki, wyjazdy ze znajomymi, miałam tam praktyki, a po lekturze Ziarna prawdy nigdy nie wejdę do podziemi, żeby zależało od tego moje życie. Nie słyszałam, że Sandomierz ma wśród swych mieszkańców pisarza Michała Śmielaka, przypadkiem w oko mi wpadła ta książka na Instagramie, oczywiście kupiłam, bo patriotyzm lokalny zobowiązuje, chociaż umówmy się, my w Galicji pobłażliwie zerkamy na parasoli, może to stolica naszej diecezji, ale wiecie…