"Zachód słońca na Central Parkiem" - Sarah Morgan [ książkowe komedie romantyczne ]

Weekend miałam bardzo dziwny, dopadł mnie dół i z tego powodu posprzątałam pół kuchni, później, gdy rodzina miała już dosyć mojego szału sprzątania, stwierdziłam, że poczytam. Wzrok mi padł na książkę Zachód słońca nad Central Parkiem, cukierkowa okładka i opis, wszystko sugerowało, że to taki ekwiwalent komedii romantycznej. Zaczęłam czytać i jak rzadko, książka wciągnęła mnie momentalnie. Spędziłam z nią fantastyczny weekend i naładowałam się takim książkowym ciepełkiem. Dla każdej kobiety, na jesienną chandrę, albo po kłótni z facetem, książka idealna.

"Absolwentka" - SJ Hooks [ erotyki też dla ludzi ]

Akurat naszła mnie ochota na romans. Jakoś tak z koleżankami omawiałyśmy erotyki, dyskutowałyśmy jak powinno się je pisać i w oczy wpadła mi zapowiedź powieści Absolwentka. Tak wnikliwie przeczytałam opis, że nie wiedziałam, że to kontynuacja. Nie śledzę raczej dokładnie rynku erotyków. Tak jak z zestawami Happy Meal, od czasu do czasu jak jestem w Macku coś mi wpadnie w oczy, chociaż wiem, że to wstyd się przyznać, a czytać to już stos i wóz ten po Jagnie. Ale ja kicham na to, jestem już za stara na to, żeby się przejmować, że ktoś powie o Boże, naprawdę czytasz TAKIE książki?? Jak z disco polo, niby nikt nie słucha, ale każdy zna. Cóż, ja chociaż niniejszym się przyznaję.

"Instrukcja obsługi solniczki" - Szymon Hołownia [ "chrześcijaństwo nie jest o władzy, lecz o służbie"]

Uwielbiam Szymona Hołownię. Na dobrą sprawę to jedyny dziennikarz, który skłonił mnie kiedykolwiek do kupowania periodyków, tylko dla felietonów. Apogeum przypadło na okres gdy pracowałam w Sandomierzu i przed pracą(sąd biskupi) czytywałam sobie to co Szymon Hołownia ma do powiedzenia o świecie w cieniu jakiegoś kościoła(w Sandomierzu, co krok to świątynia). Później w mojej wsi zubożała bardzo oferta czasopism, toteż odpuściłam, dlatego gdy widziałam, że polecane są coraz głośniej Jego felietony dla Tygodnika Powszechnego, a tego u mnie w spożywczym nie ma, to postanowiłam sięgnąć po książkowy zbiór tychże. Książka o intrygującym tytule Instrukcja obsługisolniczki, sama gotując używam takiego sprzętu(chociaż rzadko wstrzelam się w proporcje właściwe : P). Domyślałam się, ze to metafora, ale byłam ciekawa jak Hołownia wypowiada się o Polsce po zmianie władzy, czy przyklaskuje, że oto civitas Dei zmaterializowało się w Polsce, czy może grzmi świętym gniewem?

"Opowieści z angielskiego dworu. Karol" - Magdalena Niedźwiedzka [ na starość podupada we mnie romantyzm ]

Fabularyzowane biografie Magdaleny Niedźwiedzkiej zdobyły szturmem polski rynek. W dwudziestą rocznicę śmierci Lady Di, ukazał się pierwszy tom, planowanej trylogii o sekretach angielskiego dworu. Owa trylogia koncentrować się ma na trójkącie, którego perypetie zachwiały angielskim tronem, doprowadziły do niespodziewanego krachu popularności monarchii na Wyspach. Swego czasu, tym romansem żył świat. Dziś Diana nie żyje Karol zaś pojął za żonę swoją wieloletnią kochankę. Księżna Kornwalii, gdy jej mąż wstąpi na tron, nie będzie królową, jeno księżną-małżonką, nie korzysta z tytułu księżnej Walii kojarzonego z Dianą, kiedyś wywołało to skandal, dziś spowszedniało, a Karol i Kamilia – widać że wciąż się kochają i są szczęśliwi. Taka sprawiedliwość, zniszczyli naiwność młodej dziewczyny, ale miłość, ich miłość wygrała.

"Księżna Diana. Miłość, zdrada, samotność" - Iwona Kienzler [ pierwsza polska biografia Lady Di ]

O dawno nic tu nie publikowałam książkowego, winnemu jest temu wielki czytelniczy kryzys jaki mnie dopadł. Kryzys, który przełamała biografia, po której spodziewałam się, że wymagającą lekturą nie będzie. I tak jestem zdziwiona, że dwudziesta rocznica śmierci Królowej ludzkich serc, przeszła bez wielkiego echa, raptem jedna okładka o Dianie(Wysokie obcasy extra), no ale z drugiej stromy, trzecie dziecko Cambirdge`ów kradnie wszystko. Tym bardziej, że podobno poczęło się w Polsce. Do biografii Diany pióra Iwony Kienzler, podchodziłam dosyć ostrożnie, nawet upewniałam się czy to nie ona tę książkę napisała, ale od mojej redaktor prowadzącej uzyskałam zapewnienie, że nie… ekhm. To nie jest pierwsza książka biograficzna tej autorki, którą czytam i wiem, że pisze ona bardzo nierówno, bywa wtórn, ale że ja mam gdzieś na dnie biografię Diany inną, to stwierdziłam, że raczej informacje mi się nie zdublują. Najwyżej znudzi mnie brukowy styl autorki, bo ona lubi takie ploteczki rodem z tabloidów… nie wiem, może czytelnicy teraz łakną takich biografii??

"Dawka życia" - Lizzie Enfield [ szczepić czy nie szczepić ]

Temat szczepionek, ostatnio jest bardzo na topie. Dyskutują o tym, głównie rodzice, ale i człowiek bez potomstwa zmuszony jest do wzięcia udziału w tych dywagacjach no i trzeba zająć stanowisko. Sama jestem moim Rodzicom bardzo wdzięczna, że mnie zaszczepili, sama szczepiłam się na grypę, a tylko raz dopadła mnie grypa, ale chyba w postaci poronnej, bo akurat dałam się zaszczepić, lekko osłabiona. Osobiście nie pochwalam nie-szczepienia. I nazywajcie mnie mieszkanką czarno grodu, ale osobiście, sądzę, że szczepienia dużo dają. Jednak jeżeli rodzice są mądrzejsi i wiedzą lepiej, cóż, nie każdy powinien mieć dzieci… Akurat problematyki szczepień dotyczy najnowsza książka z serii Kobiety to czytają, jednak nie tylko problematyka szczepienia będzie ważnym wątkiem tej powieści. Sama skupiłam się zupełnie na czymś innym.

o matko moja, jakie mam opóźnienia...

Sierpień się skończył i ku chwale ojczyzny skończyły się upały. Wprawdzie pierwszy września, wprawdzie powitał nas jeszcze parnotą, ale na szczęście od soboty popaduje, jest zimno i ogólnie wymarzona pogoda dla melancholików. Sierpień nas katował upałami, żyć się nie chciało. Jak tak oglądam się i myślą o sierpniu, to jakoś nie wspominam go za miło. Chociaż wystartowała Liga, mecze, porywy serca, to jednak książki, pod koniec miesiąca tak mnie wymęczyły, że oj z radością witam wrzesień i jesień. Wydaje mi się, że dawno nie miałam takiej książkowej posuchy... cóż, zobaczymy czy wrzesień okaże się łaskawszy. W sierpniu i rower i tenis i wyjścia...

"Deniwelacja" - Remigiusz Mróz [ niekończąca się opowieść?]

RemigiuszMróz rządzi i dzieli tudzież wzbudza kontrowersje. Można nie oglądać polityki, ale kontrowersje wokół tego młodego(a co!!!) pisarza, wzbudzą w nas porównywalne obietnice. Polska blogosfera dzieli się na fanów i antagonistów, czy możliwa jest postawa pośrednia? Czy Mróz potrafi nie wzbudzać skrajnych uczuć? Hmm. Myślałam, że seria o Forście jest zamknięta, kiedy wyszedł tom czwarty, stwierdziłam, że przeczytam, bo akurat finał trylogii mi podpasował. Bałam się, bo Deniwelacja to książka która wzbudza, jak autor, skrajnie różne emocje. No cóż… najlepiej sprawdzić samemu. Pełna najlepszych intencji, naprawdę, najlepszych, zasiadłam do lektury… zaczęłam w poniedziałek wieczorem i czytałam do dziś… Odczucia? Hmmm nieco ambiwalentne, ale niewiele trzeba, aby zniwelować mój dyskomfort.

"Tajemniczy przeciwnik" - Agata Christie [ pierwsze przygody przebojowego duetu ]

Z pewnym opóźnieniem zabrałam się do wyzwania z książką Wydawnictwa Dolnośląskiego. Mam sporo ich powieści w domu, bo to przede wszystkim to wydawnictwo wydaje moją ukochaną klasykę kryminału czyli Christie. Ponieważ sporo osób polecało mi kryminały z nieznanym mi dotąd duetem Tommy`ego i Tuppence, już dawno postanowiłam, że się za nie wezmę. Książka leżała długo w torbie z którą miałam jechać nad wodę, ale cóż… wyszło że miała mi towarzyszyć w wyjeździe do Lublina. Trochę się bałam, bo opis sugerował wątek szpiegowski, a w książkach o Poirocie to te powieści były najmniej udanymi i zwykle mnie nudziły, męczyły i daleka byłam od zachwytów. No i ja jednak najbardziej uwielbiam Poirota, tylko, że z nim to mogę już tylko mieć powtórki, a ja tak lubię, tę niepewność, te zgadywanki, nawet, gdy – jak w tym przypadku – zgadnę kto zabił.

"Francuskie zlecenie" - Anna J. Szepielak [ nie wszystko trzeba poprawiać ]

Nic tak nie tamuje procesu czytelniczego jak mało wciągająca książka. Akurat miałam lekki kryzys i postanowiłam powtórzyć sobie książkę, która prawie dziesięć lat temu po prostu mnie oczarowała. Uważałam, że mnie to fajnie nakręci. Pretekst był, wyszła kontynuacja, a nam zaserwowano nowe wydanie książki Zamówienie z Francji tym razem pod tytułem Francuskie zlecenie, próbowałam indagować różnych ludzi czy da się ominąć kupno przerobionego wydania, żeby się nie pogubić przy drugim tomie. Nikt nie potrafił mi na to pytanie odpowiedzieć, co zrozumiałe, próżno znaleźć taką informację na stronie autorki i wydawnictwa. Pal sześć pieniądze czytelnika, trzeba przecież sprzedać nowe wydanie. Nie lubię takich zabiegów. Wymówki, że minęło ileś tam lat i historia zasługuje na nową odsłonę, nie przemawiają do mnie zupełnie, bo jako potencjalny klient czuję się nabity w butelkę. Nie nastawiło mnie to pozytywnie, ale wierzyłam do końca, że jednak dam się uwieść magii, którą pamiętałam.