"Fantazje niewinnych lat" - Edyta Świętek [ Saga Krynicka - to drugi]

 

Przyszedł październik i trzeba było wylosować nowego trupa z półki, byłam ciekawa na co padnie bo tych tytułów to zostało już coraz mniej. Tym razem padło na drugi tom Sagi Krynickiej Edyty Świętek, której to powieści bardzo lubię, ale ostatnio na każdy tom czekam przebierając nogami jak debiutantka na balu. Na szczęście tutaj mam całą serię upchniętą po stosach, od razu będę mogła zobaczyć co dalej. Może łyknę pozostałe dwa tomy za jednym zamachem.

 

Błędy młodości, niespodziewane zawirowania losu i odwaga, aby odnaleźć szczęście

Jest początek XX wieku. Krynica coraz bardziej rozkwita i staje się znanym uzdrowiskiem.

W czasach belle époque debiuty na salonach i huczne przyjęcia przeplatają się ze skandalami, spiskami, a nawet niemoralnymi propozycjami. Jak w tym pełnym kontrastów świecie odnajdzie się młoda wdowa?

Aurelia bierze pod opiekę dzieci zmarłej w tragicznym wypadku Emilii. Wychowankowie nie potrafią jednak docenić jej dobrego serca i nieustannie sprawiają kłopoty. Młodzieńczy bunt podopiecznych to niejedyny problem kobiety. Po stracie męża musi się nauczyć kochać na nowo. O względy Aurelii zabiega Filip, wpływowy i przystojny, ale czy tak wyjątkowy jak jej pierwszy wybranek? Oprócz miłości i radosnych uniesień w serca bohaterów wkrada się proza życia.

Edyta Świętek po raz kolejny snuje epicką opowieść mocno osadzoną w realiach minionych lat. Dzięki tej nastrojowej i pełnej sentymentów powieści odbędziecie wyjątkową podróż w czasie.

Kiepsko pamiętałam fabułę poprzedniego tomu, bo czytałam go kilkanaście miesięcy temu. Pamiętałam, że w książce była kobieta z Krakowa, która pojechała na terapię do Krynicy, do wód licząc, że będzie miała dziecko o którym z mężem tak marzą. W krynicy rodzi się nieślubne dziecko pewnej ubogiej upośledzonej kobiecie, mały Nikifor tworzy z matką niemalże symbiotyczny organizm. W Krynicy niespodziewaną karierę zrobiła Aurelia, z biednej chaty do zamożnego domu. W drugim tomie odnajdujemy naszych bohaterów i poznajemy nowych. Naprawdę, tylko w zarysie kojarzę co się działo, ale wystarczająco dobrze się bawiłam, bo ta książka ma mnóstwo fajnych akcji, żeby się zaczytać. Matylda spodziewa się czwartego dziecka i liczy, że w końcu będzie upragniony syn. Jej mąż przesadza z pracą, ale oboje myślami są już w Krynicy na wczasach. A w Krynicy nie jest wesoło. Okazuje się, że powinowaci Aurelii dybali na jej życie wściekli, że to ona ma odziedziczyć majątek ich krewnych. Dopiero w obliczu śmierci wyjaśniają się pewne sprawy, które odbierają spokój Aurelii, ale ona mimo wszystko jest szlachetna i zajmuje się dziećmi wyrodnych krewnych. To jednak mocny początek tomu, który nie zwalnia. Będzie działo się naprawdę wiele, bo zarówno w życiu Aurelii i Matyldy nie braknie trosk, ale i znajdą się radości. No i będziemy mogli obserwować narodziny talentu Nikifora. Będzie szansa na miłość, ale i kłopoty. Szczerze to mam trójkę faworytów do potelepania. Staś, Teosia i Zuzanna tak działają mi na nerwy, że aż mną wstrząsa. Ciekawa jestem, czy Zuzannę jeszcze będziemy oglądać. Pędzę do trzeciego tomu.

 

To był świetny trup z półki. Cieszę się, że trochę mi z głowy wyleciała ta seria. Bardzo lubię powieści Edyty Świętek, tutaj mamy z jednej strony bardzo klimatyczną Krynicę, którą wspominam z wielkim sentymentem(już nawet sprawdzałam pociągi, bo może bym odświeżyła pamięć). W tej książce mamy klimat bella epoque, czasu przemian i dynamicznego postępu, chociaż z naszej współczesnej perspektywy nie są to aż tak fundamentalne zmiany, bo kobiety nadal są na cenzurowanym, nie mogą głosować i muszą nosić skromne stroje i bez mężczyzny niewiele znaczą. Jednak zmiany się dzieją. Wracam do Krynicy bo moja ciekawość jest nieposkromiona.