"Dom nad jeziorem" - Kate Morton [ tajemniczy dom, w zapuszczonym ogrodzie]

Kate Morton nie jest debiutantką, na polskim rynku, zdobyła już uznanie i grono wiernych fanów. Wydawnictwo Albatros, zaś ucieszyło nas ostatnio kolejną książką Dom nad jeziorem, słyszałam, że to podobno najlepsza powieść Morton. Do tej pory czytałam jej dwie książki, jedna bardzo mi się podobała, druga nie zachwyciła. Dwie wciąż czekają na swój czas. Na pewno zachwyca wydanie tej powieści. To po prostu piękne wydanie, idealny prezent dla romantyczki. Chociaż czy sama historia jest taka wesoła, to musicie sami ocenić. We mnie pod wpływem tej powieści, zakiełkował jakowyś smutek.

Zaginione dziecko...
Czerwiec 1933 roku. Letnia posiadłość rodziny Edevane w Loeanneth, wypolerowana i lśniąca, jest gotowa na wieczorne przyjęcie z okazji letniego przesilenia. Alicja Edevane, szesnastolatka i początkująca pisarka, jest szczególnie podekscytowana. Nie tylko ma pomysł na genialny wręcz zwrot akcji w powieści nad którą pracuje, ale też właśnie Jednak z nadejściem północy, gdy fajerwerki rozświetlą niebo, rodzina Edevane poniesie stratę tak dotkliwą, że na zawsze opuści Loeanneth.

Opuszczony dom...
Siedemdziesiąt lat później, po tym jak przydzielono jej wyjątkowo trudną sprawę, policjantka Sadie Sparrow zostaje wysłana na przymusowy urlop. Udaje się doKornwalii, do domku ukochanego dziadka. Wkrótce jednak czuje, że zebrnęła w ślepy zaułek. Wtedy jednak natyka się na opuszczony dom otoczony zdziczałym ogrodem pośród gęstego lasu i poznaje historię chłopca, który zniknął bez śladu.

Nierozwiązana zagadka...
Tymczasem w pokoju na poddaszu swojego eleganckiego domu w Hampstead, olśniewająca Alicja Edevane, teraz staruszka, wiedzie życie niczym z jej zgrabnie napisanych bestsellerowych powieści detektywistycznych. Sielanka trwa do czasu, gdy młoda policjantka zaczyna zadawać niewygodne pytania o przeszłość jej rodziny, przedzierając się przez gąszcz tajemnic, od których pisarka uciekała przez całe życie.

Młoda policjantka Sadie, zostaje wysłana na przymusowy urlop. Zaangażowała się za bardzo w sprawę i nie zachowała się tak jak powinna. Jej partner, aby ocalić jej karierę zmusza ją do wyjazdu. Sadie jedzie do dziadka, który po śmierci babci przeniósł się do Kornwalii. Dziewczyna, podczas jednej z przebieżek znajduje w środku głuszy opuszczony dom, który wygląda jak oplątany cierniami zamek Śpiącej Królewny. Okazuje się, że majątek należy do poczytnej pisarki kryminałów i kryje w sobie tajemnicę.

Tajemnica ta, związana jest z rokiem 1933, gdy w noc świętojańską zaginął braciszek Alice – jedenastomiesięczny Theo. Alice nie chce odgrzebywać tej tajemnicy, bo zdaje się, że ma coś na sumieniu. Ukrywa coś, co od kilkudziesięciu lat jest plamą na jej sumieniu. Czy gdyby tamtej nocy była szczera, wydarzyłaby się ta tragedia, która zniszczyła sielskie życie rodziny?

W tej powieści znajdziemy znany z wcześniejszych powieści Morton, schemat przeszłości, splatającej się z teraźniejszością, motyw tajemnic i rodzinnych sekretów, które sługo musiały czekać na odkrycie, które nie zawsze przynosi oczyszczenie. Nie wszystko można odkręcić po kilkudziesięciu latach. Jednak nigdy nie jest za późno, by odzyskać spokojne sumienie.

Nie tak dawno czytałam Zapomniany ogród, ta książka nie zrobiła na mnie jakiegoś wspaniałego wrażenia. Byłam raczej sceptyczna, tymczasem Dom nad jeziorem to już bardziej klimat serialu Downton Abbey, poruszająca historia miłości od pierwszego wejrzenia, uczucia, które zwalcza wszystkie przeciwności losu, miłości, która wszystko przetrzyma. Piękna historia, chociaż smutna.

Kate Morton bardzo mnie zaangażowała w opowiadaną historię, sama wątpiłam, czy da się po tylu latach odkryć prawdę, to do ostatnich stron byłam ciekawa jak to rozwiąże. I powiem Wam, że wcale się nie zawiodłam.

Polecam gorąco!

Recenzja ukazała się na portalu Z kamerą wśród książek