"To zawsze byłeś ty" - Ada Tulińska [kiepsko i drętwo]

 

Swego czasu bardzo lubiłam powieści Ady Tulińskiej, wiec kiedy brakowało mi do darmowej wysyłki jakiejś pozycji, poszukałam wśród powieści tej autorki. W oko wpadła mi kolorowa okładka To zawsze byłeś ty, opis był ciekawy i nie myślałam długo. Książka też nie musiała długo na mnie czekać, a dodatkowo czytałam ja w mniej niż w dzień. Jednak od razu wam powiem, że jestem rozczarowana. Już jakieś ostatnie książki autorki nie spełniły moich oczekiwań, zatem cieszę się, że nie kupiłam więcej. Oficjalnie chyba zakończę przygodę z tą autorką, niestety.

 

Droga na szczyt listy przebojów może okazać się łatwiejsza niż ta prowadząca do jej serca...

Eryk i Adrian, członkowie zespołu The Midnight Moon, odnieśli ogromny sukces. Wszystko rozpoczęło się jeszcze za czasów szkolnych, kiedy otrzymali stypendium muzyczne i podpisali pierwszy kontrakt.

Weronika – kiedyś prymuska, dzisiaj nauczycielka języka polskiego w wiejskiej szkole w swojej rodzinnej miejscowości. Niestety po latach placówce grozi zamknięcie, dlatego żeby uzbierać potrzebne fundusze, organizowany jest piknik charytatywny. Aby przyciągnąć jak największą liczbę osób, najlepiej zaprosić kogoś znanego. Wybór pada na zespół muzyczny, który jest bezpośrednio związany ze szkołą.

Ze względu na starą znajomość Weronika musi skontaktować się z przystojnymi chłopakami z zespołu The Midnight Moon. Bardzo tego nie chce, ale nie ma wyboru. Zarówno z Erykiem, jak i Adrianem łączy ją wspólna historia, jeszcze z czasów młodości. Czy wydarzenia z przeszłości będą miały wpływ na ich relacje? Co Weronika będzie musiała zrobić, żeby zgodzili się na występ?

„To zawsze byłeś ty” Ady Tulińskiej to książka idealna dla fanów romansów New Adult z motywem drugiej szansy. Nie dajcie się zwieść, niekiedy najważniejsze wydarzenia rozgrywają się za kulisami, gdzie nikt nie patrzy. Ten z pozoru lekki wakacyjny romans rozpali wasze serca!

Weronika zbliża się do trzydziestki, chociaż studiowała w Warszawie, to jednak nigdy nie wyprowadziła się z rodzinnego Ciemnego Lasu. Po studiach została nauczycielką w liceum, które ukończyła, a jej przyjaciółmi są niegdysiejsi nauczyciele. Weronika lubi muzykę, a w wolnych chwilach piecze frymuśne torty. Wszystko się zmienia, gdy pojawia się wiadomość, że szkoła, z braku środków ma być zamknięta. Społeczność lokalna chce ratować placówkę i zorganizować piknik na którym zagra znany zespół, który powstał przed laty w szkole właśnie. Ponieważ Weronika jest z rocznika artystów, ma się z nimi skontaktować, nie jest tym faktem zachwycona. Dzięki retrospekcjom będziemy wiedzieli dlaczego. Książka koncentruje się na organizacji pikniku a zwłaszcza na relacjach pomiędzy bohaterami.

 

Początek rokował świetnie, zapowiadało się na subtelne emocje, a później cała powieść zaczęła przypominać kiepski fanfik pisany przez nastolatkę. Od scen erotycznych pozbawionych całkowicie chemii, a wciśniętymi na siłę, po relacje między bohaterami, bez głębi, bez emocji. Jeżeli kogokolwiek polubiłam to Eryka na początku, ale później zachowuje się w dziwny i niezrozumiały sposób, Adrian miał potencjał, ale też nie został wykorzystany, a Weronika to typowa Mary Sue. Zresztą wszyscy bohaterowie są płascy i bez wyrazu.  Bardzo słaba książka, rzadko to piszę, ale naprawdę żałuję i zakupu i czasu, który zmitrężyłam na lekturę.