Dowiedziałam się, że wyszła kontynuacja W ciemnościach to była powieść, która bardzo mi się podobała i ciągle szukam powieści w tym stylu. Te emocje, ta chemia, motylki. Byłam bardzo sceptyczna, bo w moim odczuciu ta powieść nie miała potencjału na drugi tom. Sprawę można było z sensem rozwiązać dobrze skrojonym epilogiem. Jednak autorka zdecydowała się na kontynuację. Robiłam dwa, albo trzy podejścia…
„W ciemnościach 2” to bezpośrednia kontynuacja historii Oliwii i Maksa z pierwszego tomu cyklu Ady Tulińskiej.Czy tym razem los będzie dla bohaterów łaskawy? Czy uda im się przezwyciężyć ciemności?Oliwia musi zmierzyć się z kolejnymi trudnościami. Uświadomiła sobie, że nie umie żyć bez Maksa, nawet jeśli wcześniej ją oszukał. Jednak w chwili, kiedy pozwoliła sobie na nadzieję, że między nimi wszystko się ułoży, mężczyzna ulega wypadkowi i zapada w śpiączkę. A to zdarzenie jest dopiero początkiem pasma nieszczęść, które spotkają dziewczynę.Kiedy Oliwia robi, co może, aby w czasie niedyspozycyjności Maksa zatroszczyć się o swoją małą rodzinę oraz o interesy męża, odkrywa przerażającą prawdę – Maks ma niejasne powiązania z lokalną mafią. Pokryty tatuażami mężczyzna nazywany Igłą domaga się od dziewczyny pieniędzy, które miał otrzymać od jej męża. Wygląda też na to, że gangstera interesuje przede wszystkim Oliwia, a spłata pierwszej raty to dopiero początek niebezpiecznej współpracy… Co kobieta będzie musiała poświęcić? Lojalność wobec męża? Miłość do brata? Szacunek do samej siebie? Czy Igła naprawdę zna mroczne tajemnice Maksa, a może sam skrywa coś w ciemnościach?„W ciemnościach 2” to opowieść o kobiecej sile, zatajonych urazach, mrocznych tajemnicach i potędze miłości, która pokonuje każdą przeszkodę.Spodoba się wszystkim spragnionym mafijnych romansów z niebanalnymi bohaterami i nieoczywistymi rozwiązaniami fabularnymi.
Maksymilian ratując Dominika miał pod lodem niedotlenienie
mózgu i zapadł w śpiączkę. Oliwia jest załamana, bo wybaczyła mu to jak ją
pozbawił majątku i okłamał. Teraz zostaje sama z firmami męża, a jednak nie ma
pojęcia o biznesie, jest totalnie pogubiona, szuka ucieczki w alkoholu i w
imprezach. Podczas jednej z nich na jeden z klubów Maksa napada mafia domagając
się spóźnionego haraczu. Tak drogi Oliwii stykają się z Igłą wszechmocnym i
groźnym gangsterem, którego ciągnie do Oliwii, nie wiadomo czy chce się odegrać
na Maksie, czy to faktycznie jakaś chemia. Powieść urozmaicana jest
retrospekcjami z życia Maksa od lat nastoletnich, po dorosłość. Teoretycznie
akcja jest bardzo dynamiczna.
Z jakiegoś powodu wątki mafijne stają się coraz
popularniejsze, chociaż można byłoby przypuszczać, że ten trend powinien przeminąć.
Nie wiem dlaczego autorka zdecydowała się wpleść wątek wytatuowanego gangstera,
który jest bezlitosny, bezwzględny ale swoją osobą jednak działa na bohaterkę,
wbrew jej woli. Ten wątek wydawał mi się ciekawy i ja widziałam w nim jakiś
potencjał, ale autorka nie poszła w tę stronę. Poszła w stronę retrospekcji,
które coś może wnoszą do charakterystyki Maksymiliana, ale niewiele. Cała
książka też jest w moim odczuciu o niczym, jest sporym zawodem. Słabym drugim
tomem, po naprawdę dobrym pierwszym. Liczyłam, że się pomylę w swoich obawach
co do kontynuacji. Niestety nie tym razem…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
To dużymi literami: KAŻDY KOMENTARZ ZAWIERAJĄCY LINK - WYLATUJE- WIELOKROTNIE PROSIŁAM, NIE ODNOSIŁO SKUTKU, TERAZ Z AUTOMATU I BEZ CZYTANIA.
A teraz grzecznie i klasycznie ; ) bo bardzo Was przecież lubię : )
Witaj Gościu, cieszy mnie Twoja wizyta, cieszę się, że chcesz pozostawić ślad po tym, że przeczytałeś to miałam do powiedzenia.
Proszę :) komentuj, ale pamiętaj :)
Każdy głos w dyskusji jest dla mnie ważny. Każdy komentarz jest czytany, na komentarz każdego czytelnika staram się odpowiedzieć.
Jeśli chcesz coś powiedzieć, zwrócić uwagę, a komentarz pod danym postem będzie niewłaściwy - z boku podałam adres mejlowy
Nie spamuj, nie jestem nastolatką, więc nie pisz "Super, zapraszam do mnie". To właśnie jest spam, takie komentarze usuwam. Napisz coś merytorycznego, a na pewno zaciekawisz mnie i odwiedzę Twoją stronę.
Chcesz mnie obrazić? Wyzwać? Wyśmiać moje poglądy, czy mnie, jako mnie? Daruj sobie! Jesli szydzisz, lub obrażasz moich czytelników, lub po prostu naruszasz netetykietę, komentarz również wyleci.