"Most of All You. Dotyk miłości" - Mia Sheridan [ stosikowe losowanie - styczen]

 Kiedyś zaczytywałam się w powieściach Mii Sheridan, w okolicach roku 2018 tych powieści było sporo i naprawdę leciałam hurtem, a później ten zapas się wyczerpał. Gdzieś w tym roku wpadła mi w oczy powieść, której opisu nie kojarzyłam i chyba chciałam wrócić do tych emocji, ale  z drugiej strony bałam się, czy po tylu latach lubiana autorka spełni oczekiwania. Leżała ta książka kilka miesięcy, aż w końcu los mi ją zesłał na stosikowe losowanie. Vis maior, bezdyskusyjnie. Przeczytana błyskawicznie, bo i był weekend i była sauna, gdyby nie obowiązki, pewnie przeczytałabym ją w pół dnia. Czyta się szybko.

 

NOWY ROZDZIERAJĄCY SERCE ROMANS MII SHERIDAN, AUTORKI „ARCHER’S VOICE. ZNAKI MIŁOŚCI”

Od pierwszej chwili Crystal widziała, że Gabriel tu nie pasuje. Dobrze znała bywalców nocnego klubu. To miejsce było jej domem. Tańczyła, czarując mężczyzn, i… nie czuła kompletnie niczego. Opanowała tę sztukę do perfekcji. Lepiej nie czuć nic niż ponownie dać się zranić.

Okazało się jednak, że jest ktoś, kto boi się jeszcze bardziej.

Gabriel jako dziecko został porwany i przeszedł prawdziwy koszmar. Teraz nie potrafi znieść dotyku drugiej osoby. Czy wyleczy go przypadkowa, wynajęta dziewczyna? A może to Gabriel będzie tym, kto sprawi, że Crystal przestanie wierzyć w to wszystko, co wmawiała sobie od lat?

Dwie zagubione dusze spotykają się, by uwierzyć, że można podnieść się nawet z najmroczniejszego dna. Do tej pory świat zabierał im wszystko. Czy odważą się dostrzec, jak głęboką miłość może im podarować?

Poznajemy Crystal, która pracuje w barze ze striptizem. Jako małą dziewczynkę jej matka odstawiła do ojca(który był pewny, że kobieta zrobiła kiedyś aborcję) i zostawia dziecko. Dosłownie kilka dni później umiera, a dziewczynka zostaje z ojcem, który nigdy jej nie chciał. To porzucenie doprowadziło ją do tego, że zarabia swoim ciałem i uważa, że tak trzeba, rozbierać się, dawać się dotykać, uśmiechać się na zawołanie i odcinać się od emocji. Pewnego wieczoru w barze zauważa mężczyznę o przykuwającej wzrok uwadze, który sprawia wrażenie z innego świata. I ma on dla niej zlecenie. Gabriel jako dziecko został porwany, latami był przetrzymywany w piwnicy, później uciekł, ale te wydarzenia zostawiły w nim ślad. Przyjeżdża do klubu, aby znaleźć kogoś kto pomoże mu oswoić się z dotykiem, z obecnością drugiej osoby. Mimo, że prosi bardzo grzecznie, to jednak Crystal jest zła i reaguje z niechęcią, odmawia. Jednak dziewczyna potrzebuje pieniędzy a prośba Gabriela jest dobrą opcją na podratowanie budżetu, ale rozmowy z Gabrielem wzbudzają jej gniew, jego cierpliwość, opanowanie, pozytywne nastawienie złoszczą Crystal, w końcu Gabriel tyle przeszedł a jest taki pogodny, gdy w niej buzuje złość. Na dodatek mężczyzna jakby chciał ją naprawić, co jeszcze bardziej ją wkurza.

 

75% tej książki jest bezdyskusyjnie świetnie. Sheridan sięga po znany z jej książek motyw czyli dwójka bohaterów z problemami. O ile Crystal jest tą osobą potarganą przez los, w taki oczywisty i widoczny sposób. Nie miała kapitału, by zacząć życie inaczej niż kupcząc własnym ciałem. Nie dano jej szansy. Przyzwyczajona, że jest warta tyle ile jej cycki i tyłek, patrzy na siebie z pogardą. Poddała się, po prostu egzystuje. Natomiast Gabriel, chociaż też zmaga się z traumą, nienazwaną wprost, ale biorąc pod uwagę jak reaguje na dotyk i że w zakończeniu pada zdanie o szajce pedofilów, możemy z grubsza wyobrazić sobie co przeżywał. Oboje zatem w młodym wieku zostali uprzedmiotowieni, zabrano im prawo do samostanowienia, ale to Crystal w oczach świata jest godna pogardy. Gabriel litości. On jest niczym wyjęty z Biblii, cierpliwy, nie osądza, łagodny, czekający na opamiętanie, nic dziwnego, że Crystal ma go za anioła. Ona nie jest nawet upadłym aniołem, powinna być skazana na potępienie. I te ich rozmowy, wzajemne zbliżanie się są świetne. Później wprowadzony jest wątek uprowadzonego chłopca, co podbija napięcie, chociaż na początku bałam się, że autorka podryfuje w jakieś dziwne rejony, ale okazało się, że ten wątek poprowadziła dobrze.

Natomiast mam już problem z tym jak rozwiązuje sprawę Crystal, patetyczna mowa w sądzie, jest jeszcze do przełknięcia, ale nagły spadek, to jest w stylu kiepskiego sitcomu i ten element sprawia, że czułam się zawiedziona. Zbyt szybko, wszystko staje się idealne, i im bliżej końca czytało mi się gorzej. Niemniej, summa summarum, całościowo książkę oceniam dobrze. To był dobry los.