"Rtęć" - P.K. Farion, Mateusz Gostyński [ Paradoks cnót tom 1]

 

Rzadko sięgam po książki tiktokowe, książki reklamowane przez ciacha instagrama. Aż tu w pracy się zgadało, że jakiś ziomeczek o nader przyjemnej aparycji napisał serię książek. Napisał je wspólnie z jakąś kobietką, ale to jednak On był główną siłą napędową. Moja relacja z romansem mafijnym jest burzliwa, są książki z tego gatunku, które uwielbiam, głównie to powieści Cory Reilly, ale zasadniczo jestem zdania, że ciężko poruszać się w tym gatunku, żeby nie ulec jakiemuś durnemu romantyzowaniu, tu dodatkowo specyficzny miks czyli człowiek z półświatka i policjantka. Książka miała naprawdę wysokie oceny w serwisach czytelniczych.

 

Maja Nowicka to ambitna pani oficer policji, dla której praca jest najważniejsza. Artur Konop to gangster przez duże G, mający w kieszeni władnych tego kraju. Pewnego dnia ich drogi przecinają się na skutek zwykłego przypadku. Ale czy na pewno?

Łączy ich wiele, a dzieli jeszcze więcej. Od pierwszego spotkania los zrzuca na nich wiele sprzeczności, co powoduje, że zaczynają robić rzeczy, których wcześniej w życiu by nie zrobili. Mają podobne priorytety, a jednak zupełnie inne, za to obydwoje wierzą w jedną z cnót – prawdę. Można by powiedzieć, że z tej mąki chleba nie będzie, jednakże nadejdzie moment, w którym Maja i Artur będą musieli połączyć siły, aby skutecznie walczyć z wrogiem – ze sobą nawzajem.

„Rtęć” jest inwokacją serii Paradoks Cnót – historii kryminalnej o zabarwieniu erotycznym, osadzonej w realiach polskiej gangsterki.

Farion i Gostyński to duet, który łączy dwa kompletnie przeciwstawne światy, pokazując, że nie wszystko jest takie, na jakie się kreuje. Wzburza, stawiając szalę gdzieś na granicy prawa, zdrowego rozsądku i uczuć. Chwyta za serce, pokazując, że nie ma właściwego podziału na dobrych i złych, by później rozpalić czytelnika do czerwoności niegasnącym pożądaniem.

Maja jest policjantką z aspiracjami i jako takiej nie jest jej łatwo w wielkim mieście. W życiu prywatnym niezbyt jej się wiedzie, dotychczasowe związki były z gatunku niewypałów i rozpadały się z powodu pracy, gdy spotyka Artura, chociaż wie że są ze skrajnie różnych światów, to coś ją ciągnie. Podobne przyciąganie widzimy u Artura, który chociaż jest twardym i brutalnym gangsterem, to jednak przeżywa śmierć żony i chce ją wyjaśnić, okazuje się, że można trząść półświatkiem a i tak bezradnie patrzeć jak ktoś odchodzi. Jego drogi przecinają się z Mają i zaczyna się pomiędzy nimi coś dać, chociaż w takiej sytuacji nic nie będzie proste.

 

Co dobrego mogę powiedzieć o tej książce, że w jedno popołudnie można ją przeczytać, lektura idzie szybko. I to by było na tyle. Naprawdę nie mam pojęcia skąd tak wysokie oceny. Jestem zła, bo mam jeszcze trzy tomy, a ochota jest zerowa. Nie było aspektu, który bym mogła uznać, za warty uwagi. Bohaterowie nie rozmawiają, a wymieniają się ripostami, zresztą kreacja bohaterów też jest średnia. Oni są tekturowi, nie mają cech, ciężko mi obdarzyć ich sympatią, czy antypatią, bo nie sprawiają wrażenia realistycznych. Fabuła tez kuleje, te rozdziały takie poszarpane, brakuje mi spójności, no strasznie jestem rozczarowana jeśli mam być szczera. Mam za swoje, po co było kupować cztery tomy od razu.