"Czerń" - Małgorzata Oliwia Sobczak [ Kolory zła - tom 2]

 

Sukces na jaki liczyłam w 2025 roku, to wygrana w wyborach prezydenckich, ale na razie się nie zanosi, za to ja zgadłam kto zabił w Czerni, co napawa mnie dumą, zwłaszcza że dokonałam tego na dosyć wczesnym etapie, ślad na który wpadłam okazał się trafny, a następnie nie dałam się zmylić autorce. Miałam zrobić sobie teraz przynajmniej książkę przerwy nim zabiorę się za Biel, ale w Wielkim Poście mierzę się i walczę z tyloma pokusami, z tą już nie dam rady.

 

Zło rodzi się w ciemności.

„Czerwień” uznana została za jeden z najważniejszych debiutów kryminalnych ostatnich lat, a autorka okrzykniętą nową gwiazdą gatunku. „Czerń” to druga część bestsellerowej serii „Kolory zła”. Opowieść o powrocie do miasta dzieciństwa, gdzie w otoczeniu gęstych kaszubskich lasów, w całkowitej ciemności, przed laty narodziło się zło.

Prokurator Leopold Bilski po sprawie Skalpela zostaje zesłany z Sopotu do prokuratury w Kartuzach. Nie najlepiej znosi tę degradację. Tymczasem Ania Górska błyskotliwie zdaje egzaminy i rozpoczyna pracę jako asesor prokuratorski. Pierwszą poważną sprawą, którą musi się zająć, jest zaginięcie trzynastoletniej dziewczynki. Jeden z tropów prowadzi do Kartuz, gdzie… znika kolejne dziecko. Czy można zacząć od nowa? Jakie upiory kryją się w przeszłości I przede wszystkim: kim jest Potwór z Kartuz? Okazuje się, że malownicze kaszubskie miasteczko skrywa niejedną wstrząsającą tajemnicę.

„Czerń potwierdza to, co zapowiadała pierwsza część Kolorów zła. Małgorzata Oliwia Sobczak to potężny talent, prawdopodobnie największy, jaki pojawił się w ostatnich latach w polskim kryminale.”

Vincent V. Severski

Po wpadce z seryjnym okrzykniętym Skalpelem Leo został zesłany do Kartuz. Okazuje się, że malownicza stolica Kaszub jest takim Wąchockiem Północy, każdy drze łacha, a dla prokuratora dumnego z bycia szeryfem Trójmiasta, to niemalże zsyłka na dzikie niedźwiedzie. Dodatkowo Leo dał ciała z Anią, więc jest sam jak palec, ale kobieta kontaktuje się z nim, bynajmniej nie aby odgrzać romans, otóż w Sopocie zaginęła nastolatka, którą błędnie zakwalifikowano do niskiej kategorii poszukiwań, ale Ania prędko łapie, że to błąd. Dziewczynka ma babcię w Kartuzach i tutaj może pomóc Leo. Prokurator prędko bierze się do pracy. Do Kartuz sprowadza się pisarka z Nowego Jorku z synkiem, a okazuje się że ona pochodzi z Kartuz i nie wiadomo dlaczego wraca, bo nie ma stąd żadnych dobrych wspomnień, a dodatkowo na dożynkach jej synek zostaje porwany i nie wiadomo co się z nim stało. Służby zaczynają intensywnie działać, czy te dwa zaginięcia jakoś się łącza? Czy w Kartuzach działa jakaś mafia? Jakie tajemnice kryją się w przeszłości tego malowniczego(zerknijcie na zdjęcia z Kartuz) miasteczka?

 

O jak mnie wciągnęła ta książka. Przeczytałam ją w mniej niż dwie doby i jestem pod wrażeniem. Nie bez powodu unikam czytania serii jedna po drugiej. Zwykle dwie książki jednego autora pod rząd mnie nużą. Zwykle autor jest wtedy nudny, męczy mnie styl i w kryminale wszystko jest zbyt oklepane. Tutaj absolutnie tak nie jest. Autorka wprawdzie przedstawia nam kolejnego seryjnego mordercę, ale charakterologicznie to zupełnie inna postać, wybiera inne ofiary. Mamy urlop od Trójmiasta, chociaż policjanci, których znamy z pierwszego tomu intensywnie angażują się i w tę sprawę, ale głównie towarzyszymy Bilskiemu, co mnie cieszy bo polubiłam skubańca, dlatego już zacieram ręce z myślą o tomie trzecim, zwłaszcza że Aga mówi, że tom trzeci jest sztos, ale z drugiej strony mówiła, że skoro tom pierwszy mi się spodobał, to że kolejne tomy już nie będą w moim stylu. No nic, zobaczymy. Czy zamówię tom czwarty i piąty? Pytanie brzmi, czy wytrzymam z zamówieniem do poniedziałku. Ktoś obstawi?