rzecz o... wiśniowym kwieciu

Liczba zaległości rośnie błyskawicznie... niestety nie wiem kiedy skrobnę kilka zdań o książkach które przeczytałam w międzyczasie. Niestety te które teraz zajmują moją uwagę raczej Was nie zainteresują, toteż oszczędzę Wam cierpienia. Jako, że przez kilka dni bawiłam w Lublinie, ale raczej w bibliotekach etc. więc nie miałam jak i kiedy palić. Wróciłam we wtorek i dopiero wczoraj, korzystając z ostatnich godzin przed katarem odpaliłam wosk, który na sucho zawojował mnie od pierwszego niucha.

Gdyby nie wizyta w Imperium Zapachów, nie miałabym okazji wypróbować tego wosku, ale jak tylko go powąchałam, poleciał do koszyka, chociaż... czekał na premierę ze dwa miesiące. Ale teraz za oknem taka dziwna pogoda, chociaż słońce grzeje, żyć się chce, to wiatr zimny i marzy człowiek o zapachach lekkich, kwiatowych... nim zakwitną wiśnie trzeba się ratować wiosennym zapachem w pokoju.

Kurczę, zapach jest bardzo odświeżający, kojarzy mi się z jakimś różowym żelem pod prysznic, używałam go na pielgrzymce, wystarczy chwila wąchania a już się czuje bardziej świeżo. Nie kojarzę tego zapachu z sadami wiśniowymi, chociaż już kolor wosku nasuwa zdecydowane skojarzenia z tymi bladoróżowymi, nakrapianymi płatkami kwiatów, które sypią się z drzew jak śnieg i już wiemy, że będzie tylko cieplej.

Zapach jest świeży, trochę mydlany, ale przyjemnie odświeża... po ciężkim dniu. Świecy nie będzie, ale zapasowy sampler - na bank.