"Ostrożnie z marzeniami" - Maja Kotarska

Zaczęło się całkiem niewinnie, od przejęcia spadku po zmarłym wujku. Agnieszka przez krótką chwilę uważała, że uśmiechnęła się do niej Fortuna… Zmieniła zdanie, kiedy w krótkim czasie odszedł od niej narzeczony, weszła w drogę szajce przestępców, a starsza pani, z którą dzieliła dom, wstąpiła na ścieżkę wojenną. Sabina Boszko miała swoje powody, żeby nie lubić Agnieszki i robiła wszystko, by uprzykrzyć dziewczynie życie. A pomysłów jej nie brakowało. Po kilku miesiącach nieustannej wojny podjazdowej Agnieszka była skłonna podejrzewać staruszkę nawet o spowodowanie wybuchów na Słońcu. A jakby tego było mało, nastąpiła na odcisk bandytom. Na szczęście z przeciwnościami losu nie musiała się zmagać samotnie. Nie zawiedli przyjaciele, a na horyzoncie pojawiła się nowa miłość…

Mówi się, że należy uważać o czym się marz, bo marzenia lubią się spełniać. Niekoniecznie jednak dokładnie tak i z takimi konsekwencjami jakie zakładaliśmy. Czy tytuł „Ostrożnie z marzeniami” każe nam marzyć mniej? Czy ostrożne, zapobiegawcze marzenia wciąż będą tym co wielokrotnie trzyma nas przy życiu? Według mnie chodzi raczej, aby zachowawczo podchodzić do  spełnionych marzeń, nie rzucać się na główkę  do basenu przy willi kupionej za miliony wygrane w totka, może najpierw zaglądnąć i sprawdzić czy jest tam woda…

Potrzebowałam lekkiej lektury, żeby szybko przeczytać, nieźle się bawić. Dostałam to czego chciałam, nic więcej i raczej nie mniej.

Agnieszka, źle na świecie jej nie jest, ma narzeczonego, pracę, wymagającą czasami zawieszenia życia prywatnego, ale nieźle płatną, ma przyjaciółkę wierną i oddaną. Czego chcieć więcej? Ano przydałby się domek na przedmieściach z ogródkiem, może z kotem. W którym mogliby z narzeczonym uwić gniazdko we dwójkę. No właśnie we dwójkę, nie we trójkę, a na pewno nie z szatanem przyobleczonym w niepozorne ciałko staruszki Sabiny. Agnieszka dostaje spadek po przyrodnim bracie swojej matki, który nie darzył sympatią swojej siostry, aby spłatać brzydki żart po śmierci zapisuje dom nieznanej siostrzenicy, wie że zmieni egzystencję na ziemi w piekło dwóm osobom, zrobi na złość zarówno swojej teściowej Sabinie, jak i niczego nieświadomej siostrzenicy.

Agnieszka wprowadza się na parter uroczego domku z ogródkiem, opiekuje się kotem, którego w  testamencie zapisał jej wuj i obserwuje jak jej poukładane życie zmienia się w piekło za sprawą nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności. Powoli, powoli zaczyna wszystko łączyć z osobą staruszki mieszkającej na piętrze. Tylko jaki interes mogłaby mieć nobliwa babcia po siedemdziesiątce, żeby rujnować życie współlokatorce?

Niektóre historie będą się Wam wydawały nieprawdopodobne, uwierzcie mi, jest niewiele rzeczy bardziej nieograniczony, przepełnionych zabójczą fantazją niż pomysłowość człowieka chcącego uprzykrzyć życie sąsiadowi. Policja, substancje smrodliwe, uporczywe hałasy, donosy, po prostu wojna totalna… co tam!! Wojna totalna to pikuś w porównaniu z sąsiedzkimi podjazdowymi wojnami. Mniej więcej 75 % książki czytało mi się szybko i  bardzo dobrze, późniejsze konszachty pani Sabiny z przestępczym światem zaczęły mnie nudzić, chociaż może to była to wina tego, że czytałam tuż po drzemce i byłam mało tomna oraz ugotowana z gorąco.

Uważam tą książkę za naprawdę dobry pierwszy kontakt z autorką… która umie pisać z niewymuszonym humorem, trzymając w tym równy poziom o czym świadczy zakończenie książki…

Polecam, na takie leniwe, wykańczające upalne dni… i pamiętajcie, naprawdę ostrożnie z marzeniami