"Bollywood dla początkujacych" - Krzysztof Lipka-Chudzik

„Bollywood dla początkujących” to książka nie tylko dla fanów kina z Bombaju, ale także dla osób, które Bollywoodu nie znoszą. Autor, przybliżając zarówno teorię, jak i historię kinematografii z północy Indii, rozprawia się ze stereotypami oraz mitami narosłymi wokół fenomenu kina bollywodzkiego.

Filmy z Bombaju to nie tylko śpiew, taniec i miłość. To także sensacja, fantastyka, dramat… Tutaj tradycja nieustannie walczy o lepsze z nowoczesnością, realizm miesza się z fantastyką, a Wschód styka się z Zachodem. W tak różnorodnym repertuarze każdy znajdzie dla siebie coś interesującego, nawet jeśli darzy wyjątkową niechęcią trzygodzinne romanse z piosenkami.

Lubię filmy bolly, lubię tą muzykę, kolory. Piękne wnętrza, urodziwych aktorów i piękne aktorki. W skrócie, lubię wszystko. Był czas gdy oglądałam nałogowo, film za filmem. I wsiąkłam w klimat, oczywiście nie na tyle by mienić się znawcą….
Dawno, dawno temu Caitri recenzowała tą książkę i byłam na nią napalona jak szczerbaty na suchary, ale zawsze coś innego mi się przed oczy nawinęło. Aż dnia pewnego, grudniowego dorwałam ją w antykwariacie w Rzeszowie i po jakimś czasie zaczęłam podczytywać. Książkę kupiłam bardzo przecenioną i cieszę się z tego, gdyż mnie zawiodła i chociaż pieniędzy żałować nie muszę.

Ta książka to głównie historia bollywoodzkiego kina, ja nie interesuję się historią kina w ogóle, mnie nie interesuje, kto, kiedy, gdzie. Ja filmy oglądam, nie wnikam w ich genezę. Ale w kinie bolly jest wiele smaczków, dla laika niezrozumiałych, ja miałam ochotę na swoiste kompendium, na wyjaśnienie najczęściej pojawiających się motywów, niestety zawód mnie spotkał, bo dostałam opowieść o początkach tych filmów, bogato okraszone tytułami filmów, starych jak świat, których nie oglądnę raczej. Zbiór anegdot, historyjek, wypadków. Szczerze? Nie o to mi chodziło. Za Malo współczesności.
Książka zawiera wklejkę ze zdjęciami, które przyciągają wzrok. I to tyle zalet.


Szczerze to dziś miał byc stosik, ale Mama mi gdzieś posiała jedną z ostatnio nabytych, i oczywiście wypiera się tego stanowczo(bo ona nie ruszała) mi chce się płakać, bo każdy w tym domu włazi do mnie grzebie jak kura w ziemi, wynosi co chce i gdzie chce, a później się nie przyznaje i jeszcze ma pretensję, że podejrzewam...


edit.

Książka się znalazła, oczywiście u Mamy.... ale jeśli jutro znowu coś weźmie znowu będzie, że wcisnęłam gdzieś w swój syf...