"Demelza" - Winston Graham [ Dziedzictwo rodu Poldarków]

Ross Poldark to moje literackie odkrycie tego roku. Pierwsza część o kornwalijskim właścicielu kopalni, buntowniku, człowieku bardzo specyficznym, po prostu mnie porwała. Kończąc tom pierwszy już rozpoczęłam hemeroidowy taniec w oczekiwaniu na tom drugi. Niestety oglądnęłam serial, a nie wiedziałam, że Poldark- Wichry losu, serial puszczany w TVP, niestety obejmuje swoją fabułą dwa pierwsze tomy, więc niestety wiedziałam co będzie dalej. I tak, jednak czekałam. Gdy w piątek po powrocie od fryzjera(nie znoszę), zastałam na biurku Demelzę wydałam kwik radości, podskoczyłam, a Mama tradycyjnie skwitowała no w końcu jesteś zadowolona, oj byłam i to bardzo!  I chociaż stos czekających był dłuży, to jednak umówmy się, nie mogłam czekać.

Druga część sagi rodu Poldarków.Nadchodzą burzliwe czasy poddające próbie małżeństwo i miłość Demelzy Carne i Rossa Poldarka. Wysiłki kobiety, by przystosować się do życia w środowisku kornwalijskich właścicieli ziemskich, niosą gorycz i troski mimo radości z narodzin pierwszego dziecka. Ross rozpoczyna trudną walkę o prawa właścicieli kopalni miedzi i staje się śmiertelnym wrogiem potężnego bankiera George’a Warleggana.

Nowa fryzura i nowa książka : D

Tom drugi naszych wycieczek do Kornwalii, zaczyna się chwilę po zakończeniu tomu pierwszego. Demelza spodziewa się dziecka. Okolica Nampary zmienia się, życie toczy się do przodu, raz wolniej, raz szybciej. Czasami już można mieć nadzieję, że wychodzimy na prostą, po to by w następnej chwili usłyszeć drwiący śmiech Fortuny. Odnajdziemy starych przyjaciół, Verity, oczywiście Rossa i Demelzę, Francisa i całą rodzinę z Trenwith, a także górników i ich rodziny. Pojawią się nowi bohaterowie, nowy lekarz, Keren piękną i niespokojną duszę, aktorkę z wędrownej trupy, która osiada w pobliżu Nampary i nieźle namiesza. W tej książce znowu odnajdziemy cudowne opisy Grahama, jakiś smutek, a mimo wszystko przyciągającą magię kornwalijskiej sagi, której wciąż nie mam dosyć.

kwintesencja optymizmu ; ]

Z tą serią mam tak, że dawkuję sobie lekturę. Nie chcę prędko kończyć, bo znowu będę długo czekała, więc co i rusz odkładam książkę, żeby jeszcze pięć minut, pół godziny dłużej cieszyć tą powieścią. 

deszcz, kawa i cudowne czytanie

Wiedziałam mniej więcej co się będzie działo, na szczęście producenci serialu, aż tak nie byli wierni powieści, wiec kilka niespodzianek miałam, chociaż niestety kluczowe informacje znałam.  Nie przeszkodziło mi to jednak, rozkoszować się tą powieścią.  To jest typowa saga, więc nie dominuje tam żaden wątek, wszystko i wątki romansowe i społeczne i gospodarcze i rodzinne, bilansują się i płynnie przeplatają. Mój ulubiony wątek obecnie to ten z Verity, w filmie, mamy wrażenie, że czas nie płynie, że wszystkie te wydarzenia rozgrywają się w przeciągu kilku dni, tymczasem w książce, możemy zauważyć ile czasu upływa. No i Verity w książce nie jest taka bezbarwna jak w filmie. No i Ross nie jest tak cudownie, czarujący i rozbrajający jak postać którą odkrywa Aidan Turner, któremu nie można odmówić uroku. Książkowy Ross jest wybuchowy, czasami niesprawiedliwy, bardzo impulsywny. Cieszę się, że w książce w końcu większą rolę odkrywać zaczęli Warlegganowie. Bałam się, że ich obecność to wielka fantazja producentów serialu, bo pojawiają się jak oślizgłe gady co chwilę, tymczasem w książce nie są oni aż tak dominujący, chociaż te antagonizmy faktycznie coraz bardziej zaczynają się ujawniać.

Nie mogę się doczekać trzeciego tomu. Dziś ostrzegam, że jeżeli Wydawnictwo Czarna Owca nie wyda całości, przykuję się do ich siedziby, łańcuchem tudzież kajdankami. Muszę poznać całość tej historii. Wy też musicie!!

Pan i Pani Poldark

Ja nie wyobrażam sobie, że muszę jeszcze długo czekać.