"Katedra" - Ben Hopkins [ czy mamy powieść na miarę "Filarów ziemi]

 

Średniowieczne katedry pomimo upływu wieków intrygują nas. Często mówiąc o tym dlaczego katolicyzm jest ważny, pojawia się wątek budownictwa sakralnego, że przecież taka wiara dała nam katedry, z książek takich jak Filary ziemi, Katedra w Barcelonie, czy właśnie niniejszej Katedry dowiadujemy się, że katedry budowała pycha, żądza sławy, hipokryzja i występek. Moja przygoda z tym gatunkiem zaczęła się od Katedry w Barcelonie i chyba nie będzie w moim sercu powieści, która wzbudziła we mnie autentyczne emocje, ale jak zobaczyłam zapowiedź Katedry, to się napaliłam.

 

"Błękitny zamek" - Lucy Maud Montgomery [lubię wracać]

 

Moim skromnym zdaniem, chociaż wiem że gusta są różne. Tylko możliwość powrotu do ukochanych książek czyni czytanie wspaniałym. Gdyby nie świadomość, że w każdej chwili mogę wrócić do swiata, który już uwielbiam, to po co mieć regały pełne książek. To z taką nadzieją, zaczynam nową książkę, z nadzieją, że oto będzie kolejny wielki zachwyt, do którego będę wracać latami. Ostatnio jest mniej książek nowych, do których chcę wracać, ale nadal wracam do klasyków. Kupiłam niedawno Błękitny zamek, zapytacie po co, skoro mam stare wydanie a obiecałam, że nie kolekcjonuję wydań… to wszystko prawda, ale słyszałam, że są dwa tłumaczenia tej powieści, że stare wydanie jest nieco pocięte, zatem, no rozumiecie.

"Kosiarze" - Neal Shusterman [ powrót do fantastyki, w jakim stylu]

 

Rok 2023 był raczej jednolity gatunkowo. Poruszałam się w znajomym korycie obyczajówek, reportaży, czytałam mniej biografii i kryminałów i raczej porzuciłam fantastykę. A jednak Gwiazdor obdarował mnie dwoma tomami(już nabyłam trzeci – nie lękajcie się) serii o Kosiarzach. Zaczęłam czytać szybko bo byłam zaintrygowana, wszędzie czytałam zachwyty, wszędzie była ta książka a ja naprawdę uważam, że nic nie może podobać się każdemy. Po pierwsze piękna jest okładka, ale Uroboros umie w okładki jak mało kto, są – nomen omen – fantastyczne. Po drugie na okładce nie ma streszczenia fabuły, tego akurat nie lubię, ale jednak coś mnie skusiło.

 

"I żyli długo i... świątecznie" - Karen Schaler [ o świątecznej magii]

 

Chyba dwa, albo trzy lata temu miałam obłędną i rekordową ilość świątecznych powieści i chyba się nimi przejadłam. Ponadto irytuje mnie, że od listopada świąteczne powieści atakują mnie z każdej strony. Wszystkie mają cukierkowe okładki, a dodatkowo jak się pójdzie do kina zalewa nas fala zwiastunów świątecznych filmów. Lubię święta, ale świąteczny klimat zaczyna się dla mnie najwcześniej w adwencie – taki zgrywus za mnie I żyli długo i… świątecznie to książka na którą skusiłam się bo jej autorka jest jednocześnie scenarzystką filmu na nteflixie który ongi mi się spodobał. Jednak książka przeleżała chyba dwa lata i dopiero w tym roku uznałam, że chyba nieco się odtrułam.

 

"Franciszek Blachnicki. Ksiądz, który zmienił Polskę" - Tomasz P. Terlikowski [biografia Ojca Oazy]

 Tak się składa, że książkę o założycielu Oazy, kupiłam po wysłuchaniu podcastu w którym gościem był Tomasz Terlikowski. Tak ciekawie opowiadał o Blachnickim, że poczułam imperatyw nabycia tej książki. Sama przez kilka lat chodziłam na oazę, bo na podkarpackiej wsi nie było alternatyw, była to naturalna kolej rzeczy, dopiero czytając tę książkę uświadomiłam sobie jak oderwane od ideałów Ojca Oazy był twór którego byłam członkiem. Nosiłam Foskę, ale nigdy nam nikt nie wytłumaczył skąd nazwa, jaka symbolika. Nic. W sumie nie wiem, czy na spotkaniach na które jeździłam padło nazwisko Blachnickiego… nie mogę sobie tego przypomnieć, ale teraz jest już to jaśniejsze. Ksiądz Franciszek Blachnicki był bardzo niejednoznaczną postacią, postacią którą zwalczali współcześni mu hierarchowie a nie tylko bezpieka.

 

"Puchar miłości" - Winston Graham [ dziesiąty tom losów Rossa Poldarka]

Nie wierzę, dwudziesty czwarty trup w tym roku.  Jest szansa, że za dwa lata skończę Poldarka. Niesłusznie kurzy się na półce bo lubię tę serię, nawet serial pokochałam, muzyka świetna, ale jakoś trafił do lamusa. A przecież kiedyś wypatrywałam każdego tomu.  Przyszła pora na 10 tom. Widać upływ czasu, minęło ponad dwadzieścia lat od akcji pierwszego tomu. Wielu bohaterów zginęło, dzieci rodzą się i dorastają, a my trwamy na klifach Kornwali. Jeden z lepszych, dynamicznych tomów i pomimo ponad rocznej przerwy w miarę pamiętam co i jak, co jest ogromnym sukcesem, bo często już trzy miesiące przerwy sprawia, że przez pół książki przypominam sobie o co chodziło. Nie sądzę, że poprawiła mi się pamięć, ale raczej akcja jest poprowadzona tak, że sięganie do wspomnień nie jest tak fundamentalne.

 

"Po tamtej stronie nieba" - Tomasz Betcher [finał historycznej trylogii]

 Nie mam automatycznych uprzedzeń względem autorów wydających swoje powieści własnym sumptem. Owszem, wiele takich powieści to grafomania, ale też bywa, ze uznane wydawnictwa wydają coś o tak niskim poziomie, że skóra cierpnie. Niemniej Tomasz Betcher zdecydował finałowy tom swojej trylogii wydać sam. Krok ciekawy, bo ta seria miała uznane grono czytelników. Nie wnikam w motywy autora, książkę bez trudu kupiłam na portalu aukcyjnym, zaczęłam czytać bo byłam ciekawa czy moje tropy się sprawdzą, jak skończy się ta seria… kim jest dziadek Magdy i Wiktorii i co łączy go z tą płaszczyzną historyczną.

 

"Wartka śmierć" - Robert Galbraith [ Rowling pod pseudonimem wraca do gry]

 Tym razem tylko rok czekaliśmy na kolejny, już siódmy tom powieści o Cormoranie Strike`u. Ponad dziewięćset stron zagwarantowało mi rozrywkę na tydzień. Bardzo kibicuję tej parze i od Żniw zła czekam co się stanie, bojąc się, ze Rowling popełni ten sam błąd co twórcy Bones, przeciągnie ten wątek i to straci sens, ale może w tym tomie? Motywem przewodnim będzie sekta i już powiem, że ta część jest w TOP4 części z tej serii. Jeśli mogę Wam doradzić, zostawcie tę książkę na świąteczne wolne. Najlepiej się nie odrywać.

 

 

"Irlandia wstaje z kolan" - Marta Abramowicz [ Religia nie oznacza dziś monopolu na moralność]

 Zwrot wstawiać z kolan, może mieć dwa znaczenia. Po pierwsze jako proces odzyskiwania dumy, godności. W kontekście religijnym może oznaczać to po prostu koniec modlitwy. Dlaczego sięgnęłam po tę książkę? Otóż ostatnio podglądam tradycyjnych katolików i u jednej babeczki(rozmiłowanej w narzekaniu na podłe czasy) przeczytałam, taką gorzką refleksję, że u nas może skończy się jak w Irlandii, że ludzie odejdą od wiary. Oczywiście były próby wyjaśnienia, że w Irlandii sytuacja jest nieciekawa, ale wiadomo dyskusja pod znakiem blokuj. Wszystko co słyszałam o Irlandii i co się tam działo, w obliczu tak kompleksowej opowieści – blednie. Odpuśćcie sobie kawę. Ta książka podniesie Wam ciśnienie.

 

"Sejm Wita. Czyli czego nie mówią wam politycy?" - Radomir Wit [ co tam panie w polityce - i ani słowa o Chińczykach :P ]

 Mieszkanie na podkarpaciu daje pewien zaszczyt obserwowania politycznego fenomenu. Mijają lata, wybuchają afery, każdy krytykuje, ale finalnie głosuje na tych samych ludzi, na których tydzień wcześniej wieszał wszystkie psy świata. Ludzie tu są niewzruszeni. Wprawdzie jakiś czas temu przestałam z ludźmi o polityce dyskutować(tylko czasami się łamię), to jednak z ciekawością słucham różnych politycznych debat i tak moją uwagę zwróciła książka Radomira Wita. Kojarzę tego dziennikarza, najczęściej oglądam programy z nim, gdy Konrad Piasecki jest na urlopie. Radomir Wit jest młodym dziennikarzem, karierę reportera sejmowego rozpoczął w 2016, zatem jego książka to tak naprawdę kronika rządów PiS, oczyma dziennikarza. By perspektywę rozszerzyć, w książce są też wywiady z dziennikarzami o dłuższym stażu.

 

"Ekscentrycy" - Włodzimierz Kowalewski [przedostatni trup 2023]

 

To już końcówka drugiego roku, gdy czytam trupy z półki. Mam słoiczek z karteczkami, na których wypisane mam tytuły książek które kupiłam przynajmniej rok wcześniej. Zatem w tym roku na tapecie były książki kupione przynajmniej w 2021, nie ma granicy w drugą stronę. Pierwszy trup z grudnia to Ekscentrycy książka wydana w 2015, był film i nie mam pojęcia kiedy ją kupiłam. Pewnie chciałam oglądnąć film, a że wolę najpierw książkę, to tak mijały lata, książka zarosła kurzemu(to nie jest przenośnia, naprawdę zlała się z regałem), aż trafiła do słoiczka(karteczki na rok 2024 już mam). Zaczęłam czytać i się załamałam.

 

"Małe przyjemności" - Clare Chambers [ energetyczna okładka wpada w oko]

 Opis Małych przyjemności mnie zaintrygował, ale finalnie nie aż tak abym czytała od razu. Leżała ta książka na półce i czekała, aż dopadnie mnie jakiś impuls. Impuls ów pojawił się na jednej z facebookowych grup. Zaczęłam czytać i dosyć szybko się w tę książkę wkręciłam, chociaż nie do końca tak jak tego oczekiwałam. Czytałam ją od wtorku, to długo, jak na tak niepozorną książkę. Zakładałam, ze łyknę ją w dwa wieczory.

 

"Rey Blanco. Biały król" - Juan Gómez-Jurado [ finał serii o Antonii Scott]

 Walczyłam ze sobą by nie skusić się na pierwszy tom serii o Antonii Scott, a nie było to łatwe, bowiem swego czasu miałam wrażenie, że ta książka jest dosłownie wszędzie. W końcu, gdy znudziłam się reportażami i obyczajem, uznałam, że mam ochotę na cos w tym stylu. Ale kupiłam tylko pierwszy tom, bo już za dużo razy nacięłam się na serię, którą kupiłam hurtem a okazywała się mierna. Tom drugi i trzeci zamówiłam, będąc w połowie tomu pierwszego. Lubimy takie, o kimś upośledzonym społecznie, ale genialnym. Książki w których ten zły jest w cieniu, a my czekamy aż pokaże twarz.

 

"Krawcowa z Paryża" - Georgia Kaufmann [ już koniec powoli trupów z półki]

 Nie pamiętam, co mnie skłoniło do kupna Krawcowej z Paryża, zakładam, że wszechobecne reklamy. Natrafiłam na fragmenty recenzji i miałam je w głowie wyciągając tę książkę jako trupa z półki. Teraz sądzę, że ktoś kto napisał te recenzje przeczytał maks trzy pierwsze rozdziały. Niestety nie czytałam książek Lucindy Riley, zatem nie mogę się ustosunkować do tego czy jest ona idealna dla fanek tej autorki. Mogłam ją ocenić po prostu z punktu widzenia kogoś kto czyta i lubi większość wątków poruszanych w tej powieści.

 

"Czerwona ziemia" - Marcin Meller [podróż do Afryki i w czasie]

 

Nie jestem wierną słuchaczką podkastów, ani nie śledzę tego co się dzieje w świecie celebrytów. Walczę w ten sposób ze stereotypem, że jak się mieszka na wsi, to wie się wszystko o wszystkich. Walczę z genami. Dlatego, gdy migała mi kiedyś książka Marcina Mellera to zupełnie to zlekceważyłam, czy te felietony, czy książka o Gruzji, wreszcie powieść. Jednak w mojej bibliotece, z ramienia mojego ukochanego Dyskusyjnego Klubu Książki, ma się odbyć spotkanie autorskie i dosłownie kilka dni po ogłoszeniu tego spotkania, widziałam w popularnym dyskoncie przecenioną tę powieść. Uznałam to za znak. Spotkanie już w środę, a ja zabrałam się za lekturę. Przenosimy się do 2020 roku, gdy jeszcze nie było pandemii, życie było proste i niegroźne… a przynajmniej takie udawało.

 

"Loba Negra. Czarna Wilczyca" - Juan Gómez-Jurado [ "A skoro nic nie uwolni nas od śmierci, to niech przynajmniej miłość uratuje nam życie"]

 

Kiedy Czerwona królowa wciągnęła mnie w tak ekspresowym tempie, prędko kliknęłam i zakupiłam kolejne dwa tomy. Oj trylogie mają coś w sobie. To doskonała formuła, by czytelnika uzależnić. Jeden tom zapomina się prędko, dwa – to takie ni przypiął, ni wypiął, ale trzy tomy, naprawdę mają w sobie to coś. Książki, których sercem jest genialna, niezwykle błyskotliwa, ale upośledzona społecznie Antonia, naprawdę mnie zainteresowały i niecierpliwie sięgnęłam po drugi tom. Chociaż nie ukrywam, że bałam się, że najlepsze byłow  tomie pierwszym.

"The Mysterious Hunk" - Kornelia Pierz

Nie używam wattpada, raz nawet to zainstalowałam, ale ilość badziewia przez które trzeba się dokopać, by dotrzeć do czegoś zacnego mnie odstraszyło. Skutkiem czego nie znalazłam nic. Od czasu do czasu na rynku wydawniczym pojawia się, coś co reklamowane jest jako hit wattpada. Albo hit tik toka. Oba te mechanizmy, jak owy hit się rodzi, są dla mnie zagadką, zatem czasami sięgam z ciekawością. Na pewno nie mam uprzedzeń. Chociaż nie ukrywam, że bardzo nie lubię, gdy polskie autorki umieszczają akcję w Stanach… Po co? Młode autorki, znają polskie realia, polską szkołę i to byłoby walorem.

 

"Śmierć na Wenecji - Maryla Szymiczkowa (Jacek Dehnel i Piotr Tarczyński) [ Profesorowa Szczupaczyńska, po raz piąty]

 

To nieprawdopodobne, że od lektury Złotego rogu czyli czwartego tomu serii o profesorowej Szczupaczyńskiej minęły trzy lata, a osiem od kiedy zaczęłam przygodę z tą niezwykłą serią. Kojarzy mi się ta seria z targami w Krakowie, bo na stoisku wydawnictwa był duży plakat promujący Tajemnicę Domu Helclów, muszę się w końcu się wybrać na wycieczkę po Krakowie śladami tej książki. Ten mijający tydzień naprawdę obfitował w zacne premiery, ale to na tę czekaliśmy najdłużej. Tym razem poczytamy o powodzi w Krakowie, umierającym papieżu i nieznanej, acz skandalizującej grupie – w grodzie Kraka.

 

"Błędne ognie" - Ida Żmiejewska [ w dniu premiery 4 tom Zawieruchy]

Lubię serie. Mam wtedy złudzenie, że starcza mi tego czytania na dłużej. Jednak czekanie na kolejny tom to jest horror, jednak umówmy się, jeśli będziemy czekać na finałowy tom z zakupem i z czytaniem, to ani autor nie będzie miał motywacji, ani wydawnictwo. Więc warto kupować od pierwszego tomu, no i cierpieć. Cierpię tak przy okazji serii Zawierucha a autorka, no wystawia naszą cierpliwość na próbę(długie przerwy), no i nasze nerwy w strzępach(oj bohaterowie obrywają). Mamy w końcu, od dziś pierwszy tom. Czy warto było czekać?

 

"Reina Roja. Czerwona królowa" - Juan Gómez-Jurado [ jak się wzbraniałam i nie wyszło]

 Od jakiegoś czasu widziałam wszędzie książkę Juana Gomeza-Jurado. Jednak od jakiegoś czasu nie kupuję z automatu modnych książek, chociaż ta była totalnie w moim stylu, kiedyś miałam tak silną hiszpańską obsesję, że kupowałam takie książki w ciemno. Inna sprawa, że takich powieści za wiele nie było… Perez-Reverte i długo, długo nic. Przezornie nie czytałam żadnych recenzji, trochę Bartek mnie wprawił w duże oczekiwania, bo w takim gatunku poleca tylko dobre książki. Nie wiedziałam o czym będzie ta książka, ani że łyknę ją jednym tchem, chociaż rozkręca się powoli, ale jak już pójdzie, to ohoho.

 

"Czas wilka. Powojenne losy Niemców" - Harald Jähner [ jak skończyło się nazistowskie szaleństwo]

 

Trzecia Rzesza fascynuje. Chyba każdy, kto interesował się historią miał taki etap, że interesował się nazistowskimi Niemcami. Fascynacja naukowa, nie że każdy kto interesuje się historią, w pewnym momencie biega ze swastyką. Nie pamiętam, kiedy trafiła do mnie ta książka. Wydaje mi się, że dostałam ją na urodziny, bo chciałam. Mnie, od czasów 1945 Wojna i pokój fascynuje okres powojenny. Ta książka miała skupić się na Niemczech. Czytałam książki o Polsce, o Europie, ale byłam ciekawa co działo się w kraju, który rozpętał wojnę, który wybrał Adolfa i narodowy socjalizm. Czy wszyscy zapadli na zbiorową amnezję, czy może jak w Harrym Potterze byli zmuszeni zaklęciem? No i jak to się stało, że Niemcy, które przegrały wojnę po kilku dekadach były w lepszym miejscu niż Polska, która po swojej stronie miała prawo i moralność? Czy już wtedy Donald Tusk wynosił polskie dobro za Odrę?

 

"Lata" - Annie Ernaux [ jak to z tym Noblem jest?]

 Czy czytacie książki nagrodzone Noblem? Kiedyś bardzo chciałam przeczytać wszystko co zostało nagrodzone, były to ambitne plany w okolicy roku 2000, więc tych książek było sto. Później, okazało się, że książki nagrodzone Noblem nie zawsze oddziałują  tak jakbym chciała i uznałam, że może nie trzeba sięgać ślepo. Annie Ernaux gdy dostała tę nagrodę, słuchałam opinii i chciałam przeczytać. Książkę kupiłam i leżała pod biurkiem kilka miesięcy. Na szczęście listopadowy Dyskusyjny Klub Książki pchnął mnie do lektury i okazało się, że to idealny początek refleksyjnego listopada.

 

"Przyjaciele, kochankowie i ta Wielka Straszna Rzecz. Autobiografia" - Matthew Perry [ książkowe requiem]

 Gdy był pierwszy boom na serial Przyjaciele mnie to ominęło. Nie byłam fanką seriali i tak żyłam uważając, że znajomi oglądają coś dziwnego. Dopiero po wielu latach zaczęłam oglądać i przepadłam. Pokochałam Chandlera i wielu osobom mówiłam, że z nim się utożsamiam. Że moja ironia, sarkazm, dziwne żarty to sprawa Binga. Wielokrotnie było tak, że miałam zły dzień i włączałam ten serial ze łzami w oczach, żeby po kilku minutach zaśmiewać się do łez. Te wszystkie myśli kotłowały się we mnie, gdy w niedzielę rano dowiedziałam się, że odtwórca roli Chandlera Binga nie żyje. Autobiografię miałam od pół roku i właśnie przyszła chwila by ją przeczytać.

 

"Był taki świat..." - Halina Donimirska-Szyrmerowa [wspomnienia z pruskiego majątku]

 

Mamy w genach nabożną cześć do dworków i pałacyków, chyba dlatego wraz ze wzrostem zamożności, zapanował szał na budowanie przez nuworyszy domków, mających wywołać wrażenie, że zamieszkujący owe domostwa tak naprawdę są drugimi Potockimi. Kilkadziesiąt lat socjalizmu zepchnąć miało na margines pokolenie posiadaczy, którzy przetrwali II wojnę, podczas której chcieli ich zniszczyć najeźdźcy i ze wschodu i z zachodu. Niedawno ukazało się wznowienie wspomnień Haliny Donimirskiej-Szyrmerowej, które mają ten dodatkowy walor, że poruszają wątek polskiej szlachty w Prusach. Przenieśmy się w okolice Sztuma. Chociaż powiem Wam, że po lekturze Chłopek takie książki czytam z innej perspektywy.

 

"Dewajtis" - Maria Rodziewiczówna [pozytywistyczny romans]

 

Do tej pory czytałam dwie książki Marii Rodziewiczówny. Wrzos mnie nie zachwycił, ale Między ustami a brzegiem pucharu wspominam już wspaniale. Emocjonująca powieść, chociaż z ogromną warstwą dydaktyzmu. Pamiętacie pozytywizm? O co tam chodziło? Otóż w skrócie, pozytywiście zwątpili w sens obalenia zaborów powstaniem zbrojnym, apelowali o pracę u podstaw, kultywowanie polskości. Gdy czytamy Rodziewiczówną, to trochę jakbyśmy oglądali wiadomości TVP, Niemiec jest jedynym i najgorszym wrogiem. Te ideały mieć będziemy tutaj niczym u Sienkiewicza, jak u Prusa, plus dodatkowo będziemy mieli romans, jak w najlepszych zagranicznych powieściach. Zaraz musze Mamę obsztorcować, że mi nie polecała(spór będzie krótki, bo tej książki Mama nie czytała, ale bardachę zawsze miło zrobić), no i za serial muszę się zabrać, bo lubię aktora który gra Marka.

 

"Ciosy" - Jarosław Czechowicz [ mrok na Północy]

 Książkę Jarka Czechowicza kupiłam od razu jak stała się dostępną. Pewnie by chwilę poleżała, ale zobaczyłam, że będzie spotkanie autorskie online i poczułam motywację. Niestety nie zdążyłam skończyć lektury, ale spotkanie było tak świetnie prowadzone, że dostałam dodatkowej motywacji. Autor kojarzy mi się z ogromnym ciepłem, wielką odwagą i miłością do Skandynawii. No cóż…

 

"Ziemianki. Co panie z dworów łączyło z chłopkami" - Marta Strzelecka [ o ziemiańskich szkołach i pracy u podstaw]

 W Polsce większość osób uważa, że pochodzi w bezpośredniej linii od szlachty, prawda jest taka, że chociaż w Polsce tej szlachty było stosunkowo dużo, to jednak statystycznie pochodzimy od chłopstwa. Możemy się tego wstydzić, możemy to negować, ale tak jest. Jakiś czas temu furorę zrobiła książka „Chłopki”, oj przeczytałam jednym tchem i prócz buntu, niezgody na społeczną nierówność, miałam głód większej wiedzy. Gdy zobaczyłam zapowiedź tej książki, byłam bardzo napalona, a książkę poleciałam odebrać kurcgalopkiem. Planowałam porywającą lekturę na weekend. Czy książka spełniła moje oczekiwania?

 

"Kufer Kasyldy czyli wspomnienia z lat dziewczęcych" - Danuta Stępniewska, Barbara Walczyna [ trup z półki - kolejny]

 

Nie mogę sobie przypomnieć w jakich okolicznościach weszłam w posiadanie tej książki. Wydaje mi się, że był rok 2019, zakładam że na ig kilka osób pisało o tej książce i tak poszukałam jej na popularnym serwisie aukcyjnym. Pamiętam jednak, że myślałam o niej w okolicach roku 2008, gdy apogeum miała moje hiszpańska obsesja, a imię Kasylda, tak kojarzyło mi się z ukochanym piłkarzem. Nie miałam pojęcia o czym jest ta książka, chyba oczekiwałam czegoś w stylu Marianna i róże, byłam w błędzie, okazało się, gdy zaczęłam czytać. Przedstawiam ostatniego trupa z października(zostało jeno cztery na 2023 – powoli myślę nad listą a 2024 – ale czy dożyjemy?)

 

"Ptak Dodo, czyli co mówią do nas politycy" - Michał Rusinek [ po wyborach wspominamy imby sprzed wyborów]

Miałam niedawno miałam przyjemność być na spotkaniu z Michałek Rusinkiem. Uwielbiam to z jaką klasą się zachowuje, z jaką pasją mówi. Wiele wypowiedzi zyskuje, gdy znamy tego kto je wypowiada. Zwłaszcza, gdy owe wypowiedzi poznajemy na piśmie. Najnowsza książka Rusinka jaka wychodzi, to zbiór felietonów z Gazety Wyborczej. Nie prenumeruję żadnego periodyku, zatem takie zbiorcze wydanie jest dla mnie optymalną formą. Mam tylko to co mnie interesuje. A interesują mnie rozważania o języku współczesnej polityki. Tym którzy uważają, że doszliśmy do ściany i jest gorzej niż było, przypominam, że Piłsudski bez ogródek mówił o polityku nadającym się do prowadzania kur szczać, zatem nie jest tak źle. Te kanalie i zdradzieckie to i owo brzmi jak fraszka.

 

"Odrzania. Podróż po Ziemiach Odzyskanych" - Zbigniew Rokita [ podróż po niewiedzy, niepamięci]

 

Kiedy zobaczyłam tytuł Odrzania byłam totalnie obojętna. Myślałam, ze to jakieś nowe słowo, nowomowa, dziwne określenie czegoś na siłę i totalnie to zlekceważyłam. Czy skojarzyłam okładkę z iglicą i z Wrocławiem? Całkowicie nie. Zauważyłam, że to autor reportażu o Śląsku, który ciągle leży i czeka(leży książka, autor niestety nie leży u mnie na półce). Dopiero wnikliwa lektura opisu sprawiła, że chciałam przeczytać i czułam wręcz imperatyw lektury. Ziemie Odzyskane przez lata były w służbie propagandy, teraz, kolejne pokolenie, które tam przyszło na świat, zaczyna opowiadać. Autor jest dwa lata młodszy ode mnie i już ma Nike. Nie wcale się nie czuję jak przegryw. Powinnam być zawistna i zalać się żółcią, ale od pierwszej strony ta książka jest doskonała.

 

"Jedna noc z księciem" - Jodi Ellen Malpas [ pierwszy tom serii Belmore Square]

 

Kiedy tylko zobaczyłam, zapowiedź tej książki, od razu chciałam ją przeczytać. Okładka nie zapowiadała bardzo ambitnej powieści, ale lekkie czytadło. Uważam, że warto sięgać po książki lekkie, oczywiście nie bez przerwy, ale taki literacki płodozmian przynosi tylko pozytywne skutki. Dla mnie ta książka była psychicznym relaksem. Na pewno jest to książka dla powieści w stylu Bridgertonów, gdzie epoka historyczna jest tylko pretekstem by fabuła miała szanse zaistnieć, bo inaczej to niestety byłaby bez sensu. Nie kojarzę autorki z nazwiska, zatem sięgnęłam po tę powieść tylko z powodu gatunku jaki spodziewałam się w tej książce.

 

"Prezydent" - Aleksander Kwaśniewski[w rozmowie z Aleksandrem Kaczorowskim]

 

Aleksander Kwaśniewski jest osobą do której mam taki sentyment, że startował w pierwszych wyborach, które pamiętam. Pamiętam, że rodzice omawiali te wybory, a ja nic z tego nie rozumiałam. Pierwszej kampanii nie pamiętam chyba wcale. Nie pamiętam prac nad Konstytucją(bardzo żałuję, dlatego później czytałam z zainteresowaniem zapiski z prac nad konstytucją). Po niedzielnych wyborach, wróciłam pamięcią do moich przygód z demokracją i sięgnęłam po wywiad-rzekę z Aleksandrem Kwaśniewskim, kupiłam ją po wysłuchaniu podcastu(słucham i teraz). Czy dla kogoś takiego jak ja, kto nie interesował się polityką aż tak bardzo znajdzie w niej coś ciekawego?

 

"The Longa Game" - Elena Armas [powieść w konwencji komedii romantycznej]

 

Ostatnio czytałam raczej ciężkie książki, pierwszego dnia wolnego uznałam, że pora na coś lekkiego. Od jakiegoś czasu chodził za mną jakiś romans. Bardzo wybrednie grzebałam w stosach, odrzucałam poszczególne tytuły. W końcu, poradziłam się mądrzejszych i padło na książkę, która swoją premierę miała bardzo niedawno. Nowa powieść Eleny Armas, którą kupiłam, chociaż pierwsza jej książka nie zachwyciła mnie jakoś bardzo. Jednak autorka pisze powieści w moim ulubionym stylu, więc dałam jej szansę i na pewno będzie do trzech razy sztuka, bo jeszcze wcześniejsza też mam. Dajecie szansę autorom, którzy Was nie zachwycili? Czy jak za pierwszym razem nie pykło, to już amba fatima?

 

"Chłopi" - Władysław Stanisław Reymont [ cztery pory roku Vivaldiego w Lipcach]

 

Moja Mama uwielbia powieść Chłopi, wiele osób w jej wieku ceni Reymonta. Moja polonistka w gimnazjum też ceniła tę powieść, więc w gimnazjum czytałam dwa razy. Później raz w liceum i byłam spokojna przed maturą, mnie tak odwołania do Chłopów nie były straszne(a moja Mama nie uznawała, czytania jednego tomu, skoro powieść liczy cztery, każdy jest ważny, każdy wartościowy, i jak to tak, jeden??). Później jakoś się nie zanosiło na powtórkę, może chodziła mi po głowie, ale w sumie nie miałam motywacji.  Dopiero zwiastun nowej wersji sprawił, że poczułam imperatyw powtórki.

Już trzynastego idę do kina. Ach co za ekscytacja.

"Mżawka" - Luis Landero [ ksiażka kolejna na DKK]

 Zbliża się druga środa miesiąca, dla mnie czas na Dyskusyjny Klub Książki i powieść nawet cienka a na dodatek na pierwszy rzut oka całkowicie w moje gusta trafiająca. Dlaczego? Otóż swego czasu byłam zafascynowana Hiszpanią, na tapecie miałam wszystko co hiszpańskie, muzyka, kuchnia a książki to już całkiem. Niestety 15 lat temu nie było na polskim rynku dużego wyboru. W bibliotekach na półkach z literatura iberyjską też nie można było grzebać w nieskończoność. Ach, za ten tytuł pewnie byłabym wdzięczna. Chociaż ta adnotacja, że to najlepsza powieść według opiniotwórczych dodatków kulturalnych… Trąciła ta reklama desperacją, jakby wydawca bardzo chciał zareklamować, a nie miał czym, więc został ten opiniotwórczy dodatek, bo nawet Nagrody Wójta Gminy Pcim nie zdobyła ta książka.  Jako rzekłam, nieco ponad dwieście stron, hiszpański duszny klimat, a w środku.

 

"Sztuka zagrabiona 2. Madonna znika pod szklanką kawy" - Włodzimierz Kalicki, Monika Kuhnke [październikowy trup]

 Nie mogę nazwać się koneserem sztuki. Lubię oglądać obrazy, lubię chodzić po muzeach, ale nie jestem fanatyczką. Nie mam domu całego w klasycznych obrazach(niestety moja rodzina nie posiada na własność dzieł sztuki), a ja nie posiadam centymetrów kwadratowych na powieszenie nawet czegoś ładnego(chyba, że kolejną półkę). Pierwszą część tej książki była świetna. Bardzo ciekawa, bazująca na bardzo znanych dziełach. Jasne, Portret młodzieńca to absolutny klasyk, doczekał się książki a byłby świetny film o tym. Amerykanie by zrobili o tym cudny film. Kupiłam oczywiście w komplecie, bo wychodził właśnie tom drugi. Akurat w tym miesiącu wylosowałam  tę książkę na trupa z półki. Czytałam pięć dni, a miałam wrażenie, że ciągnie się to tygodniami… Emocjonująca lektura, ale lepiej już było…

 

"Mężczyzna, którego nigdy nie spotkałam" - Elle Cook [ love story w wirtualnym świecie]

 Ostatnio wybrałam sobie do czytania dosyć ciężki kaliber. Tęskno zaczęłam spoglądać w stronę romansów. Mam zebraną sporą kolekcję i swego czasu tego gatunku było u mnie bardzo dużo, a nie wiem kiedy poszłam w stronę kryminałów czy reportaży. Akurat ukazała się nowa książka o ładnej rysowanej okładce, obiecującej lekką rozrywkę. Lubię romanse i powieści obyczajowe z Muzy.  Opis sugerował niebanalną opowieść i ułożyłam sobie w głowie, prawdopodobny scenariusz, okazało się, że książka będzie inna niż zakładałam. Ale ma odniesienia do Pokoju z widokiem, a ten film(dwie wersje) i książka są urocze. Jeśli lubicie filmy kostiumowe to jest to obowiązkowa pozycja(Profesor McGonagall z Bellatrix podróżujące po Włoszech). Cymesik.

 

"Prosta sprawa" - Wojciech Chmielarz [ tak zaczyna się cykl o Bezimiennym]

 

Gdybym miała chodzić na spotkania autorskie tylko tych pisarzy, których jestem psychofanką, to byłabym biedna. Zatem swego czasu poszłam na spotkanie z autorem, którego czytałam raptem dwie książki. Ani jedna nie była z serii z których był znany. Jednak WojciechChmielarz ma taką charyzmę, że poczułam potrzebą nadrobienia każdej książki o której była mowa(to też zasługa cudownej prowadzącej, która tak opowiadała, pytała o książkach, że zachciało mi się czytać). Katalizatorem sięgnięcia po Prostą sprawę jest premiera trzeciego tomu serii o Bezimiennym. Szukałam tej książki dwa dni(naprawdę chyba mam za dużo książek).

 

"Romy i droga do Paryża" - Michelle Marly

Gdy spoglądam wstecz to widzę, że moje dwie pasje: historię i filmy kostiumowe ukształtowała trylogia o cesarzowej Sisi. Do dziś, postać cesarzowej jest dla mnie ważna i była chyba pierwszą postacią historyczną o której czytałam wszystko co znalazłam. Długo Elżbieta miała dla mnie słodką twarz Romy. Dużo opowiadała mi Mama i o aktorce. Dlatego, gdy na rynku ukazała się książka o Romy Schneider, chciałam ją przeczytać. Niniejsza książka nie jest kompleksową biografią, czy zatem warto sięgać?

 

"Córka rzeźnika" - Yaniv Iczkovits [zawód roku?]

 W połowie września przyszedł czas na losowanie kolejnego trupa do czytania. Padło na Córkę rzeźnika, co mnie bardzo ucieszyło. Książka była popularna jakiś czas temu. Ma cudną jesienną okładkę i kojarzyło mi się, że kto czytał, ten się zachwycał. Oczekiwałam cudownego klimatu, wciągającej historii. Czytałam ją ponad tydzień, a jak żaliłam się w SM że wolno mi idzie dostałam informacje, że inni też narzekali. Czy coś się poprawiło…? Na pewno dalej będę losowała i czytała… zostało mi raptem sześć trupów z tego roku… Ostatnio rozwijałam wszystkie losy, bo po roku już zapomniałam co tam wrzuciłam… Oj będzie ciekawie.

 

"Elżbieta II. Portret królowej" - Paola Calvetti [ w temacie Windsorów]

 

Rok po śmierci królowej Elżbiety wracam myślami do tamtego deszczowego dnia. Zawsze lubiłam czytać biografie, a biografia Elżbiety jest jednocześnie książką o epoce. Nie boj się wtórności, bo każdy autor ma swoją wizję i swoją perspektywę. Naprawdę każda jest jedyna w swoim rodzaju. Ta jest pisana z perspektywy portretów Królowej, a punktem wyjścia jest odnalezienie sporej kolekcji zdjęć, wśród których jest zdjęcie młodej kobiety z uroczą dziewczynką o kręconych włosach jak cherubinek. Przez dziewięćdziesiąt lat tych zdjęć i portretów będzie wiele, a wraz z wizerunkiem zmieniać się będzie Elżbieta, chociaż pewne wartości będą niezmienne. O Windsorach, mam jeszcze przynajmniej trzy książki, w tym jeszcze jedną biografię królowej, ale chyba muszę zmienić tematykę.

 

"Chłopcy. Idą po Polskę" - Marcin Kącki [ o Korwinie, Braunie, Mentzenie, Konfederacji, Koronie Polskiej i innych takich]

 Z jakiegoś powodu nie mam wśród bliskich znajomych elektoratu Konfederacji. Owszem kilku kolegów powtarza te teksty o panowaniu mężczyzn, winie kobiet, absolutnej wolności i apeluje o powszechny dostęp do broni, ale naprawdę dopóki nie sięgnęłam po książkę Chłopcy idą po Polskę nie miałam sklejonej w całość wizji o co chodzi tym co to idą przewrócić stolik. A jeśli chodzi o Korwina, to chyba urodziłam się z uczuciem litości do starszego pana, który jest wyśmiewany i praktycznie wszystko przegrywa. Ta książka pokazała mi, że z tym społeczeństwem jest coś bardzo nie tak, a to że kobiety popierają ten ruch to już dla mnie zagadka. No ale, wybory coraz bliżej, chciałam się dowiedzieć o co kaman.

 

"Królowa naszych czasów. Najważniejsza biografia Elżbiety II" - Robert Hardman

 

Chociaż w 2021 roku pojawiały się coraz częściej informacje o gorszym samopoczuciu królowej Elżbiety, to jednak większość osób nie dopuszczała do świadomości myśli, że Elżbieta może umrzeć. Ja osobiście zawsze byłam pewna, że monarchini mnie przeżyje, dlatego informacja o tym, że odeszła do wieczności wytrąciła mnie z równowagi. Po jej śmierci ukazało się sporo książek o tej tematyce, w większości były to wznowienia, zatem dla mnie niezbyt łakomy kąsek, bo byłam ekspertem od biografii Elżbiety, nim to było modne i szczycę się solidną kolekcją biografii, pierwszą kupiłam kilkanaście lat temu, ale biografia, którą zapowiedział i wydał Znak, powiem prawdę, prawdziwe opus magnum, bardzo drobiazgowa biografia panowania tej wyjątkowej królowej. Gdyby ktoś mnie zapytał, jaką biografię wybrać, ale tylko taką jedną… wskazałabym tę bez wahania.

 

"Pod słońcem" - Julia Fiedorczuk [ Drohiczyn, Ural, Warszawa, Białystok]

 

Kiedy padła propozycja, że na kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki przeczytamy powieść Pod słońcem, byłam zaintrygowana. Nie kojarzyłam Julii Fiedorczuk, dopiero z opisu dowiedziałam się, że była nominowana do Nike, co jest na pewno gwarancją pewnej umiejętności. Owszem książki nagradzane, są obecnie często bardzo dziwne, rzadko zyskują uznanie szerokiego grona odbiorców. Jednak nie jestem jednoznacznie uprzedzona, a opis tej książki był frapujący, uwiodła mnie też ta prosta okładka. Moim zdaniem wspaniała książka na wrzesień na te rocznicę końca pewnej epoki, tym bardziej że w tym roku chronologia jest szczególna, wrzesień 2023 to taki układ dni jak w 1939. Przyznam, że napełnia mnie to i dyskomfortem i skłania do refleksji tudzież pcha do książek oscylujących wokół takiej tematyki.

 

"Prawdziwe kolory" - Kristin Hannah [ siostrzana więź, miłość versus świat]

 Kristin Hannah wdarła się przebojem na nasz rynek wydawniczy bardzo dawno temu. Ongi Słowik był na ustach każdego czytelnika, a było to w czasach, gdy nie każdy tytuł oscylował wokół nazizmu. Pamiętam, że tę książkę czytałam w pociągu do Lublina, na szczęście wzruszyłam się tylko nieco, bo nie zwykłam wozić utensyliów do demakijażu w torebce(brakłoby miejsca na zapasową książkę). Od tamtego czasu polowałam na każdą książkę autorki. Niektóre podobały mi się ogromnie i polecałam(a takżepłakałam do utraty tchu) inne mnie nieco zawiodły. Pamiętam, że dzień przed ślubem siostrzenicy byłam w księgarni i robiłam podchody do Prawdziwych kolorów ale rozsądek wygrał… na jakieś dwie godziny, bo napisałam do przyjaciółki by wracając z pracy mi kupiła. No i tak od czerwca 2020 książka czekała. W tym roku czytałam Zimowy ogród autorki i nie byłam zachwycona, a w tym roku nie mam szczęścia do trupów…

 

"Słodka pokusa" - Cora Reilly [mafijny romans]

 

Pożyczyłam książkę, co zdarza mi się tak rzadko, że naprawdę wymaga odnotowania. Koleżanka w pracy opowiadała z wielkimi emocjami o romansidle które czyta. Oj byłam bardzo zaintrygowana i chociaż finalnie czekała tydzień, ale za to przeczytałam ją dosłownie w wieczór… Chociaż ja ostatnio rzadko czytam romans mafijny. Swego czasu naczytałam się za dużo, musiałam odpocząć, jednak płodozmian to nie jest zła koncepcja. Tej autorki wcześniej nic nie czytałam, ale fajnie, że to jednotomówka, ostatnio znowu jest mdna na trylogie, albo sepatologie… :/

 

"Nalewka zapomnienia" - Kasia Bulicz-Kasprzak[co komu przeznaczone]

 Pamiętam pierwsze wydanie Nalewki zapomnienia często widywałam ją w empiku w Lublinie i chociaż ta książka bardzo mnie kusiła, to jednak zawsze kupowałam coś innego, To dowód, że nie zawsze folguję swoim zachciankom. Później zapomniałam o tym tytule, ale za to polubiłam prozę autorki. Wznowienie tej powieści stało się świetnym pretekstem, aby przeczytać. Zwłaszcza, że umówmy się, ta soczysta zieleń pasowała do lata. Wprawdzie książka chwilę leżała na biurku, ale w końcu przyszedł na nią czas. I to było zaczytanie od pierwszej strony.

 

 

"Samotnica. Dwa życia Marii Dulębianki" - Karolina Dzimira-Zarzycka [ o skandalu z grobem w tle]

 Byłam chyba w liceum, gdy przeczytałam pierwszy artykuł mówiący o tym, że może i Maria Konopnicka jest synonimem polskiej poetki, ale jej orientacja seksualna… cóż – wtedy był to po prostu rzeczowy tekst, dziś obawiam się wzbudziłby ogrom emocji. Ach, gdy byłam na grobie Konopnickiej nie sądziłam, że losy tego grobowca były tak burzliwe, że tak bulwersowały córkę Marii. Niniejsza książka nie jest biografią Konopnickiej, ale opowieścią o Marii Dulębiance, która wychodzi na pierwszy plan – aczkolwiek nie możemy powiedzieć, że Dulębianka żyła w cieniu swojej przyjaciółki. Oj była pełnokrwistą postacią.

 

"Wszystko przez pannę Bridgerton" -Julia Quinn [ Prequel Bridgertonów]

 Nadchodząca jesień zbliża nas do premiery kolejnego sezonu serialu o Bridgertonach. Netflix trochę mnie rozczarował, bowiem akurat część z Colinem, nie jest moją ulubioną, ale z braku laku… na szczęście Wydawnictwo stanęło na wysokości zadania i zapowiedziało premierę prequela. Mało tego miałam honor czytać przedpremierowo i nawet me skromne personalia znajdziecie na skrzydełku.

Uwielbiam to jak pisze Julia Quinn, jej powieści są dla mnie ucieczką od codzienności. Bardzo lubię tę serię i liczę, że wiele książek jeszcze w Polsce wyjdzie. Chętnie oglądnęłabym ekranizację i tej powieści.