Nadszedł ten moment w
roku, gdy skupiłam się na grubej książce, cegle prawdziwej i prędkość czytania
wyhamowała jak wzrost gospodarczy. Źle się czułam, będąc takim leszczem i
czytelniczym leniem, więc do torebki wzięłam coś lekkiego. Zainteresował mnie
opis książki Będę Twoim bodyguardem, chociaż ani okładka mnie nie
porwała, ani tytuł. I dopiero jak zaczęłam czytać książkę i zerknęłam na tylne
skrzydełko, zorientowałam się, że przecież uwielbiam książki autorki, ale
poprzednie były zupełnie w innej stylizacji(mody na okładki). Kiedy połączyłam
kropki, byłam już pewna, że będzie dobrze.
Chociaż czasami jestem
zdecydowana na jakąś książkę, to jednak plany się zmieniają. Zaczęłam biografię
Lucy, ale nie chcłam dźwigać takiej cegły do pracy, bo bywa, że są ciągi dni,
gdy nie wyjmę na przerwie książki. Wzrok mój spoczął na powieści Kochankowie
z deszczu, autorkę kojarzyłam, okładka była ładna, a książka była cienka. Zapowiadało
się nieźle, bo książka od pierwszej strony wciąga.
Oj ciągle łapię się na
tym, że jak pojawia się książka z Windsorami w tle to w te pędy zdobywam.
Leżała ta książka od listopada 2021. Trafiła do słoika z trupami. Nie widziałam
recenzji tej książki. Było o niej głośno w okolicach premiery, ludzie
pokazywali ją, na listach do kupienia, ale finalnie nie wiedziałam o czym
będzie. A okładka przedstawia nam księżniczkę Elżbietę i księcia Filipa. Od
razu uprzedzę, Elżbieta będzie tu tylko we wspomnieniach, z oddali, to opowieść
z królewskim ślubem w tle. Ciekawym tematu tego ślubu, polecam film na
Netflixie o przygotowaniach do ślubu, o torcie, o sukni.
Mam przedziwne wrażenie,
że na spotkaniu autorskim w Stalowej Wojciech Chmielarz, opowiadał właśnie, że
pisze o tej książce. Nie wiem, czy koniecznie chciałabym jechać na wakacje z
kimś, kto myśli, jaka zbrodnia mogłaby się rozegrać w danej okolicy, ale muszę przyznać,
że długie przebywanie z krewnymi, pcha nas w stronę myślenia o zbrodni(im
większa ilość krewnych, tym szybciej myśli takie się pojawiają). Na pewno są
filmy na Boże Narodzenie, ale jestem zaskoczona, bo właśnie skończyłam książkę,
która tak genialnie pasuje do urlopu, że nie myślałam że tak można. Chociaż
slogan „idealna książka na urlop” obił mi się o uszy. Dodatkowo bardzo szanuję
Wydawnictwo, za to że są tak spójni okładkowo.
Początek czerwca przyniósł nam premierę kolejnego tomu
przygód rudowłosej Anne w nowym tłumaczeniu. Wprawdzie ciężko mówić o
przygodach Anne, bo jest już ona dorosłą kobietą, ma dwadzieścia pięć lat i
właśnie wychodzi za Gilberta. Po latach sporu, po latach przyjaźni,
narzeczeństwa, nadeszła ta chwila, gdy mają być razem. Bardzo lubię ten tom,
jest najbardziej inny od tych wcześniejszy. Pochłonęłam to nowe tłumaczenie w
niespełna dzień… tutaj chyba jest najmniej kontrowersji, a może po prostu mniej
osób dochodzi w tej serii tak daleko.
Byłam pewna, że moja ukochana lwowska seria będzie
trylogią. Ze zdziwieniem przyjęłam wiadomość, że to jednak tetralogia, ale
oczywiście szybko zaczęłam czytać, chociaż długo byłam pewna, że już nic więcej
się nie dowiem. Co proponuje autorka? Kto będzie w roli głównej? Do jakich
czasów dotrwamy? Od razu powiem, że książkę czyta się błyskawicznie. Coś
takiego jest w autorce, że te strony same lecą i zanim się zorientowałam, byłam
po lekturze z masą emocji.
O kiedy uczęszczam na Dyskusyjny Klub Książki omawialiśmy
różne lektury. Czasami były to lekkie powieści, czasami ciężkie reportaże,
intrygujące biografie. Ba, omawialiśmy książki dotyczące czasów wojennych, ale
chyba pierwszy raz czytałam książkę, której tematyka jest bardzo kontrowersyjna.
Sama książka jest ciężka, jej lektura, może nie tyle boli, jak zadany w brzuch
cios, ale właśnie chyba kłuje jak tytułowa Drzazga. Zastanawiam się, jak
podeszliby do lektury ludzie, którzy negują Holocaust, czy zaprzeczają temu, że
Polacy brali w tym udział, czy to zmuszani przez Niemców, czy
niepowstrzymywani, czy też niezależnie, bo przecież do pogromów dochodziło w
Polce nim Adolf Hitler doszedł do władzy. Jestem bardzo ciekawa dyskusji jaką
wywoła ta książka.
Na listę trupów z półki książka Izy Michalewicz trafiła z
dwóch powodów. Po pierwsze przeczytałam w tamtym roku zbiór jej felietonów. Po
drugie, musiałam czytając o jakiejś zbrodni musiałam, któryś z fragmentów
przeczytać i mi się podobało. Kiedy więc wylosowałam Zbrodnie prawie doskonałe byłam naprawdę zadowolona. Jestem
w szoku, bo autorka porusza obszernie zbrodnię bardzo znaną, chwytliwą, a na
okładce nie ma o tym słowa. Na nawet z tyłu, nie pada tak chwytliwe nazwisko. A
może to ja jestem spaczona i tylko w mojej rodzinie sprawa morderstwa
Jaroszewiczów jest ciekawa i idziemy za tym w ciemno(cześć Mamo!).
Elżbieta Cherezińska to obecnie jest marka na polskim rynku
wydawniczym. Ciekawa jestem, czy Zysk, wydając jej pierwszą książkę kilkanaście
lat temu, wiedział, że właśnie odkrył kopalnię brylantów. Mijają lata,
poprzeczka jest coraz wyżej, ale autorka spełnia oczekiwania. Tym razem na
tapet wzięła czarownicę z Pomorza, znaną na północy – jak się okazało, ale w
moich regionach, jak czarownice to Łysa Góra, ale o Sydonii to się u nas nie
mówiło. To epicka podróż w czasie. Jednak jest to jednocześnie naprawdę
wymagająca lektura. Moim zdaniem idealna na najbliższy długi weekend, żebyście
mogli się zanurzyć w książce, bez konieczności powrotu do rzeczywistości.
Serial o królowej Charlottcie był produkcją, na którą
czekałam. Data była zapisana w kalendarzu, a ja tak zaplanowałam życie, żeby
móc oglądać. Widziałam, że książka jest zapowiedzią wydawniczą, zatem napaliłam
się, chociaż trochę mina mi zrzedła, gdy zobaczyłam, kto jest współautorką.
Bałam się, że to będzie serial w papierze, a to się rzadko broni. Zaczęłam
czytać i utwierdzałam się w przekonaniu, że coś jest na rzeczy, ale na
szczęście się nie poddałam. Czy to jest
dobra książka, na czerwcowe wieczory? Wróćmy do świata Bridgertonów
