"Wielkie Nadzieje" - Charles Dickens

Młody Pip to sierota mieszkający z siostrą i jej mężem kowalem. Kiedy zostaje zatrudniony

do zabawiania ekscentrycznej panny Havisham i jej ślicznej podopiecznej Estelle, poznaje całkiem inne życie niż w kuźni. Po latach i mozołach pracy kowala, Pip niespodziewanie dostaje propozycję zagospodarowania sporej sumy pieniędzy, pod warunkiem, że wyjedzie do Londynu i wykształci się na dżentelmena. Zakochany w Estelle, zdobywając przyjaciół i wrogów, będzie musiał radzić sobie w wielkim świecie, aż w końcu odkryje, kto jest jego dobroczyńcą... 
Od 7 czerwca 2013 na ekranach polskich kin!

Z okazji wejścia na ekrany ekranizacji „Wielkich nadziei”, wydawnictwo Prószyński i S-ka zrobiło miłą niespodziankę miłośnikom klasyki wydając powieść w filmowej okładce. Bardzo mnie to ucieszyło, był bowiem czas gdy powieści Dickensa były niedostępne, osiągalne ewentualnie na allegro, ale w koszmarnych cenach, około dwustu złotych za książkę. Utrudniało to przeciętnemu czytelnikowi dotarcie do, bardzo wartościowej – moim zdaniem – prozy tego wiktoriańskiego pisarza.

Tym razem Pan Dickens opowiada nam historię sieroty – Pipa, chłopca, którego rodzice obumarli, a jego na wychowanie wzięła siostra – żona kowala. Paradoksalnie, dobry kontakt ma ze swoim szwagrem kowalem, który chłopca rozumie i darzy go sympatią. Jego siostra jest apodyktyczną, skorą do wybuchów matroną, która nie żałuje rózgi. Pip sporo czasu spędza na cmentarzu na grobie swych rodziców, pewnego dnia dopada go tam zbiegły galernik, grożąc chłopcu straszliwymi męczarniami każde przynieść mu pilnik i coś do jedzenia. Przerażony chłopiec robi, to co mu nakazano. Więzień zostaje jednak schwytany, całe zajście wywiera duży wpływ na chłopca. Życie jednak toczy się dalej, Pip poznaje ludzi, którzy sprawiają, że jego poglądy, aspiracje i marzenia się zmieniają. Spotkanie panny Havisham i dziewczynki która z nią   mieszka. Ale czasy w jakich żyje Pip,  w normalnych warunkach nie dawały szans na awans społeczny. Chłopiec powinien był się pogodzić z tym, że pisane mu zostać kowalem. Tylko, że los czasami płata figle i zsyła nam prezenty, których byśmy się nie spodziewali. Tak jest i w tym przypadku. Pip dziedziczy fortunę, staje się dżentelmenem, porzuca swój dom i rozpoczyna nowe, eleganckie życie w świecie wyższych sfer.

Stęskniłam się za Dickensem, lubię jego prozę pomimo, a może zwłaszcza za atmosferę tajemnicy, pewną dozę ponurości. „Wielkie nadzieje” to, dobra wiktoriańska powieść, warta uwagi dobra klasyczna powieść.  Poruszająca, zabawna. W książce mamy cały korowód niezwykłych, barwnych bohaterów, którzy przykuwają naszą uwagę. Jednych polubimy bardziej, innych mniej, ale Ci bohaterowie żyją!!

Polecam „Wielkie Nadzieje”, jak również inne powieści Dickensa, sama muszę się zabrać za „Samotnię” która ongiś nabyłam a już kilka lat stoi na półce.  Wydaje mi się, że jest to książka, dla każdego miłośnika klasyki, obowiązkowa dla miłośników filmów kostiumowych, bo zanim się oglądnie film lepiej przeczytać książkę. Ja jutro planuję urządzić sobie takowy seans  filmowy.  Wydaję mi się, że to będzie miłe doświadczenie, sądząc po spisie aktorów występujących w tej ekranizacji.