Pierwsza od lat dwudziestu powieść Zyty Oryszyn. Kunsztowny, finezyjny obraz losów przesiedleńców i ich dzieci, którzy po wojnie osiadają w poniemieckim miasteczku na Dolnym Śląsku. Lekko groteskowa opowieść o sposobach na przeżycie w nowej, absurdalnie niebezpiecznej i wciąż zmieniającej się rzeczywistości, w czasach, gdy wszystko było polityczne i światopoglądowe. Panorama obejmująca okres od II wojny do stanu wojennego. Książka, na którą warto było czekać!
Musiałam odpocząć od tzw. Wielkiej,
twardej Historii, oczywiście, wciąż lubię książki o tematyce historycznej, ale
miałam ochotę na cos lżejszego, bo jak sobie uświadomiłam czytałam ostatnio
prozę wyłącznie, z dramatami w tle. Opis „Ocalenia Atlantydy” mnie po prostu
zaintrygował. Ciekawił mnie zwłaszcza ów
czarny humor. Zastanawiałam się, czy żarty z takiej masowej tragedii, będą
smaczne, czy się udadzą… czy wywołają uśmiech, czy raczej niesmak… Miałam obawy…
Zyta Oryszyn, pokazuje
wielokulturowy świat. Akcja zaczyna się w roku 1939 Na Wschodzie, chociaż, na
ówczesne warunki geo-polityczne RP to prawie Centrum. Ale rzecz zaczyna się pod
Sanokiem, wybucha wojna, ludzie chcą uciekać, ale mija kilka dni, gdy od
Wschodu również rozpoczyna się inwazja. Nie ma gdzie uciekać, pozostaje
ukrywanie się. Gdy Wojna się kończy, rozpoczynają się przesiedlenia na Wschód,
wielu ich nie przeżyje, ci którym się to uda trafią do obcych miejsc z których
trzeba będzie wyrzucić tymczasowych „lokatorów”. Na Ziemiach Odzyskanych
spotkamy różnych ludzi, z różnych sfer, różnych stron Polski.
Autorka opisuje to odnajdowanie
się w nowym miejscu, w nowych, ciekawych czasach. Sposób w jaki opisuje lata,
bądź co bądź, bardzo mroczne.
Nie chcę się porywać o czym
Autorka pisze dokładnie, bo moim zdaniem nie ta się tego opowiedzieć. Trzeba
wejść do tego świata, który wywarł na mnie wrażenie ciemnego i chłodnego, ale
jednocześnie książka nie przygnębia. Wręcz przeciwnie. Bardzo dobrze i szybko
się ją czyta. Rozdział za rozdziałem i nim się zorientowałam. Bach!! Koniec
książki. Zwłaszcza, że Autorka, sądząc po biografii wie o czym pisze. Warta polecenia lektura!
Zainteresowała mnie ta tematyka.
Chyba będę musiała poszukać podobnych książek…
Gdyby nie Twoja recenzja to pewnie ominęłabym tę książkę bez zaszczycania jej spojrzeniem i czytania o czym ona jest. Ostatnio ciągnie mnie do takiej tematyki, czyli nieco lżej podanej historii, więc tytuł już zanotowałam. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńTo cieszę się, że pomogłam :) Warto ksiażkę zauważyć, bop sama w oczy się nie rzuca. Niestety.
UsuńZachęcająca recenzja, ale książka tematycznie chyba nie dla mnie. Jednak mam w pobliżu osobę, której mogłabym ją polecić :)
OdpowiedzUsuńJa akurat nie mam takich osób :( więc dla mnie była w sam raz :)
UsuńLektura wymagająca, z pewnością to można o niej powiedzieć po przeczytaniu kilkunastu stron. Jednak z pewnością warta przeczytania. Ciekawa, wciągająca, oryginalna. Pozdrawiam serdecznie!
OdpowiedzUsuńJakże miałabym się nie zgodzić z taką opinią ;}
UsuńZaciekawiłaś mnie tą recenzją, bo też lubię książki historyczne, a o temacie przesiedleńców nie mam zielonego pojęcia. Rozejrzę się za tą pozycją.
OdpowiedzUsuńTeż miałam nikłe. Do tej pory :)
Usuń