Historia, która łączy klimat irlandzkich pubów, wietrznych i okrytych mgłą przestrzeni z magią i celtyckimi wierzeniami. Lucyna i Tadeusz odwiedzają znajomych w Irlandii. Tam poznają tajemnicę wynajmowanego domu, w którym mieszka ich gospodyni. Mieszkająca w nim sto lat wcześniej dziewczyna zniknęła w niewyjaśnionych okolicznościach, po tym jak kategorycznie odmówiła ręki synowi okolicznego bogacza. Tenże został posądzony o morderstwo i na podstawie poszlak, gdyż ciała dziewczyny nigdy nie odnaleziono, skazany na śmierć. Małgosia, córka gospodyni, zaczyna się interesować sprawą i wraz ze swoim przyjacielem śledzić stare dokumenty jej dotyczące. Nagle, w niewyjaśnionych okolicznościach, znika i ona. Czy coś łączy oba zdarzenia?
Chyba musze sobie odpuścić
celtyckie klimaty. Nie mogę trafić na książkę, która przekona mnie i urzeknie.
A przecież tematyka, krajobrazy, wierzenia, mitologie są wymarzone jako tło do
porywającej historii. I tym razem miałam dać się porwać. Obiecujący opis okładkowy.
Klimatyczna okładka. I tytuł, tytuł, który w połączeniu z pierwszymi
rozdziałami obiecuje mocne emocje, dramatyzm.
Miało być tak pięknie.
A ja tymczasem mam wątpliwości.
Bo, o ile początek zapowiadał się
obiecująco, o tyle rozwiniecie akcji, jest moim zdaniem dużą wadą tej powieści.
Ale od początku:
Lucyna i Tadeusz wyjeżdżają do Irlandii,
do przyjaciółki Lucyny – Marty. Marta mieszka wraz z córką Małgosią, w
niezwykle urokliwym miejscu, landszafty są piękne, ale niestety historia, którą
ma to miejsce, może odebrać sen największemu twardzielowi. Wiele, wiele lat
temu w okolicy zaginęła dziewczyna. Dziewczyna o której rękę zabiegał zamożny
sąsiad. Chodziły słuchy, ze dziewczyna go nie chciała, a tuż przed śmiercią
dodatkowo się pokłócili, świadkowie słyszeli, ze groził iż zabije i ją i
siebie, jeśli panna go nie zechce. Dziewczyna znika, chłopak zostaje oskarżony
o morderstwo, któremu gorliwie zaprzecza, ale zeznania świadków i nowe fakty
zdają się potwierdzać jego winę. W wyniku procedury dowodzenia, opartej na poszlakach,
chłopak zostaje skazany na śmierć. Mijają lata – chodzą słuchy, że duch młodej
dziewczyny krąży po okolicy, jakby prosił o odkrycie prawdy. Czy przeszłość
skrywa tajemnicę? Czy złapano właściwego mordercę? A gdzie są zwłoki kobiety?
Może to wszystko, w rzeczywistości wyglądało zupełnie inaczej?
Moim zdaniem, sama ta zagadka z
przeszłości była fajną podstawą dobrej książki. Ale Autorka zaczęła kombinować,
sam wątek historyczny nie wystarczał. Moim zdaniem, skoro historia nie
wystarczyła, a książka była docelowo dla kobiet, można było pokombinować z
wątkiem romansowym, współczesnym.
Czuję się, jak ktoś komu obiecano
złote góry, lśniące, wspaniałe – wymarzone. No ósmy cud świata, a dostałam
książkę, którą – owszem – przeczytałam w jeden wieczór, zostałam zasypana
tematami, ale żaden nie został wyczerpany. Każdy został liźnięty. I tyle.
Mam ogromny niedosyt i czuję się
zawiedziona…
No, ale żeby był zachwyt, muszą
się pojawiać i takie zawody.
Literka "g" Ci się zjadła w zdaniu: "Chodziły słuchy, ze dziewczyna o nie chciała, a tuż przed śmiercią dodatkowo się pokłócili,".
OdpowiedzUsuńPierwsza nieentuzjastyczna recenzja tej książki, jaką spotkałam. Ale byłaś łagodna :)
Ładne ostatnie zdanie :)
Oleńko, trzeba było przeczytać moją ;)
UsuńWidzę, że - jak to my - znów mamy podobne zdanie. Historia z potencjałem, ciekawa zapowiedź, kiepskie wykonanie i kombinatorstwo, w efekcie dające nudę i rozczarowanie.
A akurat mi umknęła (sporo mi teraz umyka, zwłaszcza gdy ktoś wiele publikuje :)). Ale zajrzę. :)
UsuńDzięki :)
UsuńJuz poprawiłam.
Zastanawiałam się wczoraj, dlaczego byłam taka "łagodna", i doszłam do wniosku, że ta książka mnie po prostu zawiodła, jest mi smutno, bo mogło być pięknie, ale zmarnowano potencjał. I chociaż zwykle marnowanie potencjału mnie zlości, tym razem jestem za słaba.
Klaudyna... My znamy Józefa po prostu :P