"Jak powietrze" - Agata Czykierda-Grabowska [ porywa jak rwąca rzeka ]

Ostatnio miałam ochotę na romans. Taki, żeby porządnie mnie kopnął, najlepiej żebym się solidnie spłakała. I kosmos postanowił spełnić moje marzenie. Z moją Redaktor Prowadzącą – ukochanym Bujaczkiem, akurat gawędziłam na fejsie, o tym jaka jest podła itd. No i zapytałam, czy czytała i czy dobre, ta mnie zjechała jak mokre zboże, więc aby zadośćuczynić, chciałam zerknąć na kilka stron i brać się do pracy. Trochę popadywało, byłam padnięta, bo kosiłam trawę no i siadłam w kuchni, żeby zobaczyć, czy książka, którą żyje blogosfera, reklamowana jako pierwsza polska powieść New adult, jest coś warta… no i… nie zjadłam obiadu, miałam nadzieję, że będzie padać i nie będę musiała iść na tenisa. Poszłam na tenisa głodna, a w przerwach doczytywałam. Nie mogłam się oderwać. Karamba!! Co za książka!

Pierwsza polska powieść new adult!
Zwykła dziewczyna, zwykły chłopak, niezwykła miłość.
Niektórym może się wydawać, że Oliwii niczego nie brakuje – przystojny chłopak, świetne studia, wieczory spędzane w warszawskich klubach. Ale gdy los stawia na jej drodze Dominika, w jego bursztynowych oczach dziewczyna dostrzega coś, czego nie dał jej wcześniej nikt inny.Dominik mieszka w obskurnej kamienicy na Pradze i musi zajmować się młodszym rodzeństwem. W jego życiu nie ma miejsca na rozrywki ani nawet na marzenia.Choć pochodzą z dwóch różnych światów, wkrótce okazuje się, że nie mogą bez siebie żyć. On przynosi jej długo oczekiwany spokój, ona jest dla niego jak powietrze.
Ale czy taka miłość ma szanse przetrwać?
Czy Dominik potrafi odciąć się od bolesnej przeszłości?
Czy da się żyć bez powietrza?

Oliwia, pędzi na spotkanie, niecierpliwa, trochę zła. Postanawia zaryzykować i przejeżdża na czerwonym. Ułamek sekundy i jej rozpędzone  auto uderza w młodego chłopaka. Gdy gapie są blisko zatelefonowania na policję, chłopak rzuca propozycję, albo Oliwia go zabierze z miejsca zdarzenia, albo  on powiadomi drogówkę. Dziewczyna nie ma wyjścia. Mimo sprzeciwów chłopaka, wiezie go do swojego ojca ordynatora, który zajmuje się złamaną nogą Dominika, bo tak się zwie ofiara wypadku.  No i Dominik ma jeszcze jedną prośbę. Prosi o odebranie młodszego rodzeństwa z przedszkola i odstawienie ich do domu, który okazuje się ciasnym mieszkaniem w najstarszej części Pragi-Północ, gdzie diabeł mówi dobranoc, a gwałciciele grasują w biały dzień – jak mówią stereotypy.

Oboje pochodzą z różnych światów, ona jest panienką z dobrego domu, wydaje się beztrosko przepuszczać pieniądze tatusia, spotyka się z podobnym towarzystwem, imprezuje i korzysta z życia. Dominik opiekuje się dwójką rodzeństwa i robi co może, aby uchronić je przed domem dziecka. Nie ma prawa zaiskrzyć coś pomiędzy tą parą. A jednak, czy jednak taki związek ma szansę?

O bogowie, jakie emocje. Książka po prostu od nich kipi. Czytałam z wypiekami na twarzy, chociaż sceny erotyczne są, to nieliczne i dosyć łagodne, ale nie o erotykę się rozchodzi, a o to jak autorka opisuje uczucia. To jest mistrzostwo gatunku. Napisać tak, żeby czytelnik przeżywał wszystko to, co bohaterowie, wzruszał się, ekscytował. To wspaniałe. Naprawdę wspaniałe. Porwała mnie ta historia i zatraciłam się w niej absolutnie, były i motylki i nerwy i zaciskanie kciuków.

Mało jest teraz rzeczy, które skutecznie rywalizują z tą moją pożal się Boże grą w tenisa, ale ta książka, naprawdę zupełnie oderwała mnie od rzeczywistości(w efekcie tegoż, grałam jeszcze gorzej niż zwykle). Nie, nie mam tej powieści za idealną. Bynajmniej. Dostrzegam, kilka minusów, ale gdy człowiek zanurza się w tej opowieści, to wszystko znika, dostrzegałam te minusy, jakby na peryferiach mojej świadomości, bo byłam zbyt zaczytana, tak zaangażowana w akcję.

Wspaniała. Po prostu wspaniała. Nie przegapcie tej książki!