"Przezroczysty chłopiec" - Antonina Krzysztoń

Nie mam za często okazji by czytać literaturę dziecięca, gdy sama byłam dzieckiem, ona szybko mnie znudziła, obecnie w najbliższym otoczeniu nie mam za wielu dzieci, a po tę książkę sięgnęłam zasadniczo przypadkiem. Zobaczyłam zapowiedź, ujrzałam znajome nazwisko i bez wnikania w szczegóły zamówiłam. Byłam pewna, że to będzie poezja. Antoninę Krzystoń cenię, lubię odpoczywać przy jej muzyce. Połączenie słów i melancholijnego głosu to po prostu rozkosz zmysłów. Jakież było moje zdziwienie, gdy do domu dotarła książka o przedszkolakach. Sama nigdy do przedszkola nie chodziłam, miałam to szczęście wychowywać się wśród dzieci, ale z dala od leżakowania, zupy mlecznej i ryżu z niewiadomo-czym. A ponieważ im jestem starsza tym  bardziej dziecinnieję, to…  poczytam i książkę dla dzieci. Zwłaszcza, że jednak można zawsze postrzegać opowieści dla dzieci na wielu poziomach.

Znakomity debiut literacki charyzmatycznej pieśniarki, kompozytorki, autorki tekstów Antoniny Krzysztoń.
Króciutkie, prosto i pięknie napisane oraz dowcipnie zilustrowane historie z życia współczesnego przedszkolaka. 
Opowiada nam je Franek, który we wrześniu zaczął ostatnią grupę przedszkola. Poznajemy jego grupę, przyjaciół, panie przedszkolanki, ale też obserwujemy trudne sytuacje, które mogą zdarzyć się każdemu dziecku: zazdrość o uczucia koleżanki, kłótnie w grupie (i dochodzenie do porozumienia; wybaczanie), rywalizacja, przechwalanie się… 
Mały czytelnik wraz z grupą przedszkolaków przeżyje cały rok przed-szkolny – od rozpoczęcia, przez mikołajki, Gwiazdkę, Wielkanoc, Dzień Dziecka, zakończenie roku, ale też wycieczki, spotkania z ciekawymi ludźmi, teatrzyki (to wszystko opisywane z dużym poczuciem humoru). 
A jednocześnie będzie spędzał czas z Frankiem w jego domu, gdzie świat dorosłych czasami go przerasta, a mimo to próbuje go na swój sposób zrozumieć.
Krzysztoń z ogromną wrażliwością oddaje sposób patrzenia i rozumowania dziecka (także charakterystyczne dla tego wieku „myślenie magiczne”). Uczy, jak radzić sobie z kłopotami, pokazuje rozwiązania. „Przeźroczysty chłopiec” jest też ważną książką dla rodziców. Przeglądając się w oczach dziecka, uczymy się być… lepsi.

Przezroczysty chłopiec to opowieść o franku, przedszkolaku, w ważnym dla niego momencie, zaczyna ostatnią grupę w przedszkolu. Franek marzy o cieple i rodzinnej bliskości, to nie jest tak, że jest z domu dziecka, albo z patologii, Franek ma zapracowanych rodziców, obiad jest w niedzielę i w sobotę. Jak dzieci, Franek postrzega świat po swojemu.  Pewne rzeczy, dla nas oczywiste, jego dziwią, a z drugiej strony ma cudowną, dziecięcą umiejętność postrzegania świata. Ta książka jest pełna opowiadań, które pokazują świat z perspektywy przedszkolaka, świat pełen magii, ale i prostoty.

Zbiór opowiadań, uzupełniony własnoręcznymi rysunkami autorki, które idealnie współgrają z treścią. Dodają tej książce autentyzmu. Książka jest napisana tak dobrym językiem, że rodzic czytający z dzieckiem, na pewno nie będzie się nudził.  Moim zdaniem można z pomocą tej książki lepiej komunikować się z naszym dzieckiem. Spróbować odkryć jego sposób postrzegania świata.

Antonina Krzysztoń pokazuje, że nie tylko zna świetnie wnętrze dorosłego człowieka, że potrafi poruszyć w dorosłych ich wrażliwą strunę. Za pomocą tej książeczki udowadnia, że także świat dzieci rozumie i umie o nim pisać z wielką wrażliwością i talentem.

W tych opowiadaniach znajdziemy dziecięcy sposób patrzenia, na świat, na naturę, na ludzi, na relacje między ludzkie. Dzieci nie rozumieją perfidii, dwulicowości, postrzegają to wszystko z dziecinnym zdziwieniem. Dobrze sobie o tym przypomnieć. Wspaniale zachwycić się kwiatem czosnku. Tak pierwotnie, dziecięco i cudownie.

Naprawdę bardzo polecam!

Książka recenzowana dla portalu Duże Ka